چرا خبرنگارصهیونتوئیتحمله به ایران را حذفکرد؟
نزدیک به ۱۶ سال از تصویب قانون ۱۶ ماده‌ای حمایت از معلولان کشور می گذرد. یکی از مفاد این قانون سهم سه درصدی استخدام این افراد در دستگاههای اجرائی است که تا به امروز نیاز اشتغال معلولان را مرتفع نکرده است.
اسفند سال ۹۵، انوشیروان محسنی بند پی، رئیس سابق سازمان بهزیستی کشور در خبرها اعلام کرد که استخدام معلولان تکلیف قانونی شده است. او همچنین گفته بود که قانون جدید استخدام معلولان به دستگاه‌ها ابلاغ شده و باید از ابتدای امسال اجرایی شود تا به این ترتیب این افراد امکان بهره‌مندی از فرصت‌های شغلی را داشته باشند.
قانونی که تا به امروز در بسیاری از شهرهای ایران از جمله استان گلستان اجرائی نشد و بر روی کاغذ ها بلاتکلیف ماند.
با توجه به اینکه گلستان با دارا بودن بیش از ۴۸ هزار معلول، رتبه هفتم معلولیت در کشور را به خود اختصاص داده و نرخ معلولیت آن دو درصد از میانگین کشوری بالاتر است، یکی از استان های خاص در رتبطه با اجرائی شدن این قانون است که گویا سهم سه درصدی معلولان آن از اشتغال به کما فرو رفته است.
مسئولان این سازمان در بخش های مرتبط با معلولان اظهار می کنند که آماری که برای اشتغال معلولان ارائه می شود در واقع بر اساس وام‌هایی است که این نهاد با هماهنگی بانک‌ها برای خود اشتغالی به آنان پرداخت می‌کند.
آن ها با تائید این موضوع که سهم اشتعال معلولان در دستگاه های اجرائی کم رنگ است اذعان کرده اند که بر اساس قانون استخدام سه درصدی معلولان هرساله نهادهای متولی موظفند نیازهای خود را برای بکارگیری این افراد به بهزیستی اعلام کنند که تا کنون معلولان استان سهمی در استخدام دستگاههای اجرائی نداشته‌اند.
معلولان استان نیز معتقدند که اجرای این قانون دیگر نمی‌تواند کمکی به رفع مشکلات اشتغال آنان نماید و باید برنامه‌های جدیدی در رابطه با خود اشتغالی این افراد تهیه و به اجرا گذاشته شود.
توانمندیم، اما حمایت نمی شویم
یک معلول گلستانی به بازار کسب و کار گفت: معلولان به رغم داشتن برخی مشکلات جسمی، دارای تحصیلات عالی، توانمندی و قابلیت‌هایی هستند که اگر به آنها توجه شود نتایج خوبی در برخواهد داشت.
وی کم تحرکی، افزایش بیماری‌ها و افسردگی های معلولان را نتیجه بیکاری و گوشه‌نشینی این افراد عنوان کرد و افزود: فقدان شغل و کم توجهی در بکارگیری این افراد از سوی بخش دولتی و خصوصی موجب شده تا معلولان به علت خانه نشینی منزوی شده و در بسیاری موارد دچار مشکلات روحی و روانی شوند.
این معلول ادامه داد: بهزیستی ماهیانه مبلغی را به عنوان کمک هزینه به معلولان پرداخت می‌کند، اما این رقم کمترین نیازهای آنان را رفع نمی‌کند.
وی از اعطای وام های خود اشتغالی به معلولان گفت و افزود: نداشتن ضامن معتبر برای دریافت وام خود اشتغالی، یکی دیگر از مشکلات معلولان است که تا کنون چاره‌ای برای آن اندیشیده نشده است.
فقدان بسترهای حمایتی
یکی از بانوان معلول که سال‌ها است به صورت قراردادی مشغول به کار است، در همین رابطه گفت: تحقق نیافتن قانون سه درصد استخدام معلولان از سوی دستگاه های دولتی، فقدان بسترهای حمایتی برای ترغیب کارفرمایان بخش غیر دولتی جهت به کارگیری این افراد از جمله از چالش‌های پیش روی اشتغال معلولان است .
امینه رضائی افزود: عمده مشکلات معلولان، ضعف جسمانی یا کم توانی مالی نیست، بلکه نوع نگاه مسئولان و برخی از شهروندان است که آنان را نیروهای کم توان و ضعیف تصور می کنند .
این بانوی معلول گلستانی فقدان برنامه‌ای منسجم برای اشتغال معلولان را اساسی‌ترین مشکلات آنان عنوان کرد و افزود: فراهم نبودن بسترهای کارآفرینی اجرای طرح، در دسترس نبودن آموزش‌های متناسب با شغل مورد نظر برای آنان، عدم بهره مندی آنان از مزایای بیمه، فقدان تسهیلات لازم برای اشتغالزایی، بروکراسی سخت اداری و نداشتن ضامن از جمله مسائلی است که موجب شده همواره این افراد از حقوق به حق خود به عنوان یک شهروند بی‌بهره باشند.
امتناع کارفرمایان از بکارگیری معلولان
یکی از نمایندگان جامعه معلولان استان با بیان اینکه داشتن شغل به معلولان عزت نفس می‌دهد، گفت: در حال حاضر تعداد زیادی از معلولان استان به رغم تحصیلات عالیه و مهارت‌های مختلف خانه‌نشین شده‌اند.
رضا شاه حسینی افزود: طبق ماده ۷ قانون حمایت از معلولان دولت موظف شده است جهت ایجاد فرصت‌های شغلی برای این افراد تسهیلاتی را فراهم کند که هیچ یک از وعده‌های داده شده در این مصوبه هنوز برای معلولان اجرائی نشده است.
وی با بیان اینکه برای بکارگیری معلولان تسهیلات تشویقی برای کارفرمایان در نظر گرفته شده است، گفت: به رغم اعطای حق بیمه و تسهیلات بانکی، همچنان تعدادی زیادی از کارفرمایان از جذب نیروی معلول امتناع می‌کنند.
شاه حسینی ادامه داد: در حال حاضر این قانون نه تنها اجرا نمی شود بلکه با بر خی ممانعت‌ها از سوی بخش دولتی و خصوصی روبرو شده است. نمونه بارز آن را می‌توان در بکارگیری معلولان تحصیل کرده در آموزش و پرورش دید که معتقدند فرد معلول توان تدریس و گرداندن کلاس آموزشی را ندارد.
وی اضافه کرد: از سوی دیگر طبق ماده ۲۷ کنوانسیون حقوق معلولان، آنان حق دارند همانند دیگر افراد جامعه از حق برابر و بدون تبعیض بهره مند شوند.
وی افزود: این در حالی است که بسیاری از معلولان گلستانی هنگام مصاحبه‌های شغلی به بهانه‌های مختلفی با نگرش‌های منفی مواجه شده و از گردونه انتخاب حذف می‌شوند.
معلولان گلستانی در حالی با مشکلات متعددی از جمله اشتغال روبرو هستند که هر ساله ۱۲ آذرماه که به نام آن ها نامگذاری شده مراسم های مختلفی ار سوی مسئولان برگزار می شود و پس از اتمام این مراسم دیگر خبری از اجرائی شدن قوانین تصویب شده ماه ۱۶ در رابطه با معلولان نیست و و عده ها به فراموشی سپرده می شود.
دیدگاهتان را بنویسید