هزارتوی‌وام‌ازدواج؛ منابع‌محدود، متقاضیان نامحدود
نائب رئیس خانه مطبوعات و رسانه‌های گلستان گفت: باتاسف نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی نگاهی اشتباه و ابزاری به خبرنگار دارند و احساس می‌کنند که خبرنگار جزء مجموعه روابط عمومی ایشان است و باید در خدمت آن مجموعه باشد.
خبرنگار، روابط عمومی هیچ نهادی نیست
روز خبرنگار بهانه‌ای برای توجه بیشتر به آنها و مطالبات، مشکلات صنفی و شغلی این قشر است؛ اما باید دید به جز ۱۷ مرداد که به نام خبرنگاران و در پاسداشت زحمات این رده شغلی نامگذاری شده است رویکرد عمومی و مواجهه مسئولان با خبرنگاران در ایام دیگر سال به چه ترتیب است؟ خبرنگاران در جامعه تا چه اندازه از احترام برخوردارند؟
در یک سال و نیم گذشته که زیر سایه سنگین همه‌گیری ویروس کرونا سپری شد خبرنگاران جزو رده شغلی‌ای بودند که هرگز تعطیلی نداشتند و از اسفند ۹۸ تاامروز در صحنه حضور داشتند و به زعم فعالیت مستمر در راستای آگاه سازی جامعه و عمل به رسالت خویش آنچنان که باید مورد توجه قرار می‌گرفته دیده نشدند.
خبرنگاران صنف مظلومی بودند
نایب رئیس خانه مطبوعات گلستان در گفت وگو با خبرنگار بازار کسب و کار و با اشاره به وجود چالش‌ها و مشکلات خبری به طور کلی در طی یک سال و نیم گذشته با وجود شیوع کرونا گفت : در طی این مدت که کشور درگیر کرونا بود خبرنگاران، روزنامه‌نگاران و به‌نوعی اهالی رسانه هم همانند سایر اصناف دیگر درگیر با مشکلات خود بودند و تنها تفاوتشان با سایر اصناف این بود که در کنار مشکلات خودشان این وظیفه را نیز بر دوش داشتند که از مشکلات دیگران و جامعه و مردم و بخش‌های مختلف اقتصادی و فرهنگی را با قلم‌شان ثبت کنند و مشکلات آنان را منعکس کنند.
بعبارتی می‌توان گفتد به نوعی این صنف مظلوم واقع شد زیرا برای دیگران نوشتند و مشکلات و نواقص را بازتاب کردند ولی در مورد خودشان اتفاقی نیفتاد و به انحای مختلف این یکی دو سال کرونا متضرر شدند.
حمیدرضا محمدیاری در این خصوص اظهار داشت: تقریباً تمام رسانه‌های ما چه آن‌هایی که دارای اسم‌ورسم بوده در طی این یکی دو سال با مشکلات شدید اقتصادی دست و پنجه نرم کرده‌اند؛ فکر می‌کنم ما که در حوزه کار روزنامه بودیم بیشتر دچار مشکل شدیم زیرا وابسته به خرید کاغذی بودیم و متحمل ضرر و زیان بیشتری شدیم و در این بین روزنامه‌های دیگر هم به همین صورت این بحران را تجربه کردند.
محمدیاری تصریح کرد: با تاسف فراوان و فارغ از این‌که بخواهم توهین یا جسارتی داشته باشم باید عرض کنم وضعیت کار خبری هر سال دریغ از سال گذشته است. کیفیت خبرنگاران و نشریات ما و هم به تبع آن کیفیت رسانه‌ها دائم در حال پایین آمدن و روزبه‌روز در حال تنزل است. در حالی که اگر مقالاتی که طی سال‌های گذشته در روزنامه‌ها منتشر و در خبرگزاری‌ها و سایت‌های مختلف انتشار داده شده است را ببینید کیفیت و غنای مطالب با مطالب فعلی نشان از وسعت فاجعه و پسرفت را نمایش می‌دهد.
وی اظهار داشت: این درحالی است که در کشورهای توسعه‌یافته که در آنجا رسانه‌ها دارای قدرت بالایی هستند، و روزبه‌روز سبک‌های نو و به روز نگارشی و خبرنگاری ابداع می‌شوند و با افزوده شدن به غنای مطالبشان می‌توانند مخاطبان بیشتری را جذب کنند و ضریب نفوذ خود را بالا ببرند، متأسفانه در کشور ما شاهد شیب نزولی و پسرفت در کیفیت کار هستیم.
وی در پاسخ به این سوال که ریشه این پسرفت را در چه چیزی می بیند، توضیح داد: ریشه آن نگاه سلیقه‌ای است که به رسانه، خبرنگار و روزنامه‌نگار وجود دارد. در این شرایط برخوردها آن‌قدر عجیب و غریب شده‌اند که گاها دچار نوعی خودسانسوری غیر متعارف شده‌ایم؛ و این موضوع موجب شده تا از کیفیت مطالب کاسته شده و در ارضای مخاطب ناتوان شویم.
مخاطب با رسانه‌ها رودوایسی نداشته و پس از این افت که روی‌داده و می‌دهد در جستجو رسانه دیگر است به طور مثال پیگیر شبکه‌های اجتماعی می‌شود. و اینجاست که اگر رسانه مخاطب نداشته باشد جذابیت ندارد و وقتی جذابیت نداشته باشد دچار افت کیفیت و درنهایت ازلحاظ اقتصادی دچار مشکل می‌شود.
برخی نهادهای دولتی و غیردولتی نگاهی ابزاری به خبرنگار دارند
وی در پاسخ به این سوال که نگاه مسئولان و بازخوردهای اجتماعی آنها نسبت به جایگاه و شغل خبرنگاران چگونه است، بیان داشت: با تاسف فراوان می‌توان گفت نگاهی که نهادهای مختلف دولتی و غیردولتی به خبرنگار دارند اشتباه بوده به طوری که این نگاه، نگاهی ابزاری بوده و احساس می‌کنند که خبرنگار جزء مجموعه روابط عمومی ایشان می‌باشد و بایدغلام حلقه به گوش آنها باشند.
دیدگاهتان را بنویسید