قندِ تلخ
بمباران تبلیغاتی ذائقه مردم را عوض کرده است .هنر و موسیقی اصالت و فرهنگ یک جامعه را نشان می‌دهد و بر گرفته از احساسات و شعور یک ملت است.
موسیقی هنر بیان و انتقال احساس از طریق صوت و آوا اسـت، مثل نقاشی کـه انتقال و بیان احساس از طریق کشیدن طرح ها اسـت و یا سینما کـه بیان و انتقال احساس و پیام خاصی از طریق عکس‌های می‌باشد.
موسیقی هر ملت همانند آینه‌ای محسوب می‌شود که وضعیت اجتماعی، تغییر و زوال جامعه را به تصویر می کشد. موسیقی در ایران پیشینه ای دیرینه دارد و به دوران باستان بازمی‌گردد. ایران خاستگاه موسیقی‌هایی غنی و متنوعی است و موسیقی سنتی به عنوان یکی از مؤلفه‌های فرهنگ و هنر ایرانی به‌شمار می‌رود به نحوی که بیشتر اقوام ایرانی دارای موسیقی محلی خاص خود هستند.
این روزها با توجه به شرایطی اقتصادی و تهاجم فرهنگی که وجود دارد همه هنرمندان به خصوص هنرمندان گروه موسیقی دچار مشکلات و تنش های شده اند و نیازمند حمایت و توجه بیشتری از سوی مسئولان هستند.
از همین رو گفتگوی داشته ایم با مهدی اکوان آهنگساز جوان و موفق گلستانی تا کمی از اوضاع واحوال این قشر از جامعه بیشتر آگاه شویم
چگونه با موسیقی آشنا شدید؟
از بچگی به موسیقی علاقه داشتم و از هر فرصتی استفاده می‌کردم که در فضای موسیقی باشم برخلاف شرایط روز دهه هفتاد یک مقدار سخت‌گیری در خانواده‌ها برای موسیقی بود.
نگرش‌ها یک مقدار سخت‌گیرانه بود ولی من بازهم به سمت موسیقی می‌رفتم از یکجایی به بعد تصمیمم جدی شد وعلی‌رغم اینکه پدر و مادرم راضی نبودند دراین حوزه وارد شدم که کم کم رضایت آنها را نیز بدست آوردم و آنها نیز در این مسیر مشوق و همراه من شدند.
همسرم نیز در این مسیر حامی خوبی برای من بود و هر لحظه انرژی مثبت می‌فرستاد.
در سال ۸۳ اول دبیرستان بودم استارت حرفه‌ای شدن و موسیقی شروع شد و نتیجه به این‌جا رسید.
دراین میان بسیار پیش می آمد که احساس خستگی کنم اما نه در آن حد که بخواهم کنار بکشم چون علاقه خیلی زیادی به موسیقی دارم ولی انصافاً بعضی مواقع کارکردن خیلی خسته‌کننده می‌شود، بعضی از دوستان هنرمند هستند که سلیقه‌هایی دارند و این سلایق بعضاً اصولی وحرفه ای نیست. وقتی شما به‌لحاظ حرفه‌ای می‌بینید جایی برای این سلیقه وجود ندارد و باید این کار را انجام بدید اما نظرصاحب اثر مخالف است، زده می‌شوید، این‌جور مسائل زیاد پیش آمده که باعث ذهنیت منفی می‌شود ولی نه در آن حد که زده یا بریده بشوم.
آهنگ های زیرزمینی هم داشته اید؟
به عقیده من در ایران هر کس بگوید از آهنگای زیرزمینی شروع نکرده راست نگفته است اما مفهوم موسیقی زیر زمینی رفته رفته عوض شده است. من از همان اول استودیوی خانگی داشتم یعنی در مجاورت خانواده و در خانه کار می‌کردم .
کار زیرزمینی تولید نکردم ولی کارهایی که انجام می‌دادیم فقط مجوز ارشاد نداشت وگرنه عملاً پیام مثبت و اخلاقی داشت و اگر اقدام می‌کردیم مجوز می‌گرفتیم.
موسیقی را چگونه می بینید؟
شغل من که موسیقی است. پیچیدگی‌های زیادی دارد و بعضاً خود من بعضی اوقات به‌خاطر کار زیاد پیش می‌آید که واقعاً هنگ میکنم، ما به‌عنوان یک آهنگساز و تنظیم‌کننده با خیلی از علوم درگیریم. عملاً باید فیزیک صوت ،محاسبات فیزیکی مربوط و تئوری موسیقی را به شکلی پیشرفته بدانیم، حداقل خوانندگی بلد باشیم، استفاده از رایانه و تجهیزات الکترونیک باید بلد باشیم ، از فن بیان خوبی برخوردار باشیم و مارکتینگ و بازاریابی بدانیم و… هر کدام از این‌ها را نداشته باشیم یک‌جای کار میلنگد و احتمال موفقیتمان کاهش می‌یابد. من به شخصه آدمی هستم که به دنبالش می‌روم، انصافاً هر کاری که با ارشاد داشتم خیلی سریع انجام شد ومجوزها رابدون دردسر گرفتم ، چه مجوز استودیو و چه آثار.
گرفتن مجوز چه مقدار زمان می برد؟
درمورد مراحل مجوز شعر یک هفته طول می‌کشد مجوز آهنگم تقریباً بین ۱۰تا ۲۰ روز طول می‌کشد ، بطورکلی این پروسه حدودا یک ماه طول می‌کشد.
برای تولید یک موسیقی زمان‌بر بستگی دارد بعضی از کارها خیلی عجله‌ای است من هم به‌عنوان یک آهنگساز محدودیت زمانی دارم اما اگر بخواهیم یک موسیقی فاخر و خوب تولید شود ماه‌ها زمان می‌برد.
در حال حاضر در حال تولید یک کار مشترک با حضور خواننده وهنرمندان ایرانی ، یک خواننده از تاجیکستان و یک خواننده از افغانستان دررابطه با زبان و فرهنگ فارسی و ریشه مشترک ایرانی بین ملل فارسی زبان هستیم.
تنظیم وضبط این اثر انجام‌شده ودر مرحله میکس است وشاید تا بعداز عید طول بکشد.
یک اثر فاخر اگر بخواهد تولید شود که هر موسیقیدان متخصص بخواهد در حوزه موسیقی گوش بدهد و این کار را تایید کند، حداقل یک ماه زمان می‌برد ولی آثاری نیز وجوددارد که به آن اصطلاحاً کارهای مارکتی می‌گوییم که نمونه هایش در تلفن های همراه،پخش خودرو ها و… موجود است درمدت یک هفته تا ده روز آماده می‌شود که ارزش موسیقایی پایین‌تری دارند و به‌لحاظ شنیداری ضعیف‌تر هستند .
شاید امروزه به دلیل اینکه آن‌قدر این کار های مارکتی تولید شده سلیقه گوش مردم به این سمت رفته است.اگر ما برای مردم یک کار فاخر و یک کار مارکتی تولید کنیم مردم مارکتی را بیشتر میپسندند چون آن‌قدر بمباران تبلیغاتی اتفاق‌افتاده که مردم نیز گوششان با آن موسیقی‌ها خو پیدا کرده‌است .
کدام یک از آثار خود را بیشتر دوست دارید؟
بعنوان یک کار موفق می توانم به یک قطعه موسیقی الکترونیک مشترک که با یک هنرمند از کشور ژاپن انجام دادیم اشاره کنم، این قطعه بازسازی یک آهنگ قدیمی بود استقبال خوبی از این کار در شبکه مجازی شد و در واقع با آن کمپانی بین‌المللی که به آن درخواست انتشار داده‌ام از نظر متخصصین آنها گرید A جهانی را به‌لحاظ تنظیم و میکس پاس کرد و این برای من اتفاق بزرگی بود .
بعضی از این اتفاقات خوب باعث می‌شودخستگی ده سال از تن آدم برود. یک کار نیز داشتم که درمورد شهدای مدافع حرم بود که چند ماه پیش انجام شد و از سیما پخش شد.اسم این قطعه اسطوره بود که خیلی دوستش داشتم. یک کارمشترک نیز درحال ساخت دارم که درآن با یک خواننده از کشور کره جنوبی همکاری دارم که این کار نیز یک قطعه موسیقی پاپ است که در مورد زندگی است، خودم دوستش دارم و قطعه مثبت و زیبایی است .
الگوی شما برای آهنگسازی چه کسی است؟
دوست ندارم خودم را با کسی مقایسه بکنم چون خیلی از اساتید هستند که جایگاهشان خیلی بالاست. اماازهرهنرمند بزرگی نکته را یادگرفته ام، البته من کمی متفاوت فکر میکنم ، شاید بلندپروازانه به نظربرسد اما هدفم مارکت جهانی است ، بیشتر از اینکه دوست داشته باشم توی موسیقی ایران به‌جایی برسم دوست دارم توی موسیقی دنیا به‌جایی برسم. خیلی کار سختی است ولی تمام تلاشم را میکنم که این اتفاق بیفتد و اینکه از چه چیزهایی حاضرم بزنم تا به اون هدف برسم، اولین چیزی که نمی‌توانم از آن بگذرم خدا و دوم خانواده است غیر از این هرچیزی را به راحتی کنار می گذارم تا به هدفم برسم.
برای رسیدن به هدفتان به مهاجرت فکر کرده اید؟
هیچ ایرانی دوست ندارد از ایران دور باشد آنهایی که رفتن دلشان تنگ می‌شود ، من موقعیتهای خوبی برایم پیش‌آمد که تهران بروم ولی از گرگان نتوانستم دل بکنم و الان هم اگر بخواهم اقامت بگیرم شاید اتفاق بیفتد اما یک‌سال دو سال نشده برمی‌گردم چون فردی به‌شدت احساسی هستم و به خانواده و محل زندگی ام وابستگی شدیدی دارم .
فرد معتقدی هستم و یکسری چهارچوب‌هایی دارم که به‌خاطر آنها هم قطعا اگر بخواهم بروم بازگشتم حتمی است.
بطورمثال یک پیشنهاد کاری برای من از کانادا آمد که که از من خواسته شد که فقط برای یک هنرمندخاص کار تولید کنم و در درآمد قابل توجهی هم به من پیشنهاد شد و حتی شرایط اقامتی را هم برایم فراهم می‌کردند ولی هرچی فکر کردم نتوانستم با این‌موضوع کنار بیایم یکی از دلایلی که نتوانستم قبولش کنم خانواده بود پدر و مادرم و شرایط اقامتی پیش‌آمده .
بیشتر در چه حوزه آهنگسازی داشته اید؟
تخصص من در موسیقی پاپ است اما کار ترکمن انجام دادم کار تلفیقی نواحی موسیقی انجام داده ام نه‌فقط مختص گلستان که برای سایر استان‌ها ، اگر فرصت پیش بیاید چون حجم کاری من یه مقدار زیاد است عملاً تمرکز روی فعالیت‌های هنری به آن شکل وجود ندارد که بخواهم یک قطعه موسیقی نواحی به خواست خود انجام دهم چون نیازمند مطالعه و آموزش درحوزه موسیقی آن نواحی دارد. . موسیقی تلفیقی درحوزه اقوام انجام داده ام، من یک آهنگ ساز هستم و طبق سفارشی که به من داده می‌شود کار میکنم.
فردی بشدت ملی‌گرا هستم و بیشترین میزان تمرکزم آثار موسیقی کشوری است زیرا احساس می کنم فرهنگ ایران را به مردم دنیا نشان بدهم تأثیرگذاری بیشتری دارد و دوست دارم ازطریق هنرم، ایران را به مردم سایر کشورها معرفی کنم هرچند میدانم درآن حدو اندازه نیستم.
شما به عنوان یک هنرمند با چه مشکلاتی مواجه هستید؟
شما از هر هنرمندی که سوال کنید درگیر مشکلات خاصی است، در بحث حمایت و حق حقوق .هنر درذات خود یک شغل نیست ،چیزی است که از درون آدمی ریشه می‌گیرد. بحث حمایت و حقوق اجتماعی وجود دارد ودر این خصوص همه هنرمندان واقعاً نیاز به حمایت دارند بطورمثال با شیوع کرونا ارتزاق اکثر هنرمندان به چالش افتاد و زندگی‌ها سخت شد ، هنرمند کسی است که از هنرش پول درمی‌آورد یعنی باید ارائه شود تا بتواند درآمدی داشته باشند حال آنکه باشیوع کرونا کلیه اجراهای تئاتر، موسیقی ، نمایشگاه‌های هنرهای بصری و تجسمی تعطیل شد و…
یکی دیگر از چالش های که در حوزه هنر مخصوصا موسیقی وجود دارد و برخی موارد انسان را آزار می دهد این است که برخی مواقع صحبتهایی از این دست میکنند که موسیقی حرام است و…
مراجع موسیقی حرام از حلال را مشخص کرده اند. اگر این افراد صاحب‌نظر نیستند با آنها برخورد شود و تکلیف برای همه مشخص شود.
نکته آخر بحث حمایت هنر و موسیقی است در همه دنیا به موسیقی به عنوان یک صنعت نگاه می کنند اما این صنعت متأسفانه در ایران به حاشیه کشیده‌شده است و در دست مافیایی در داخل و خارج از کشور قرارگرفته است و این موضوع بدلیل غفلت و عدم برنامه ریزی و حمایت مسئولین ازاین حوزه اتفاق افتاده.
یعنی اصلا هیچ برنامه‌ای نیست هرچه پیش آید خوش‌آید، یک بودجه‌هایی تعیین می‌شود که خیلی هدفمند نیست و برنامه‌ریزی نشده‌است اگر این اتفاقات بیفتد از تلاش خود هنرمندان موسیقی ایران اتفاقات خوبی می‌افتد، چه درحوزه توریسم ، چه درحوزه تولید ناخالص ملی و چه درحوزه اشاعه فرهنگ ایرانی و…
هرچه کیفیت خوب باشد به موسیقی جهانی نزدیک‌تر می‌شویم. به‌لحاظ مالی ارگان‌ها و مدیران و مسئولین قدرت زیادی دارند که می‌توانند از قدرت ونفوذشان برای حمایت هنرمندان برای اشاعه فرهنگ ایران به سایر کشورهای دنیا استفاده کنند.
دیدگاهتان را بنویسید