جاده برای سلامت

جاده سلامت بجنورد، اگرچه به ظاهر برای پیاده‌روی افراد و خانواده‌ها با هدف نشاط‌افزایی، تحرک و کسب تندرستی طراحی شده، اما اکنون به مسیری برای تردد خودروها تبدیل شده است که روزانه به صورت انبوه در این محور در آمد و شد هستند و عرصه را بر پیادگان تنگ کرده‌اند.

این جاده، چند سال پیش با هدف رونق پیاده‌روی‌ خانوادگی طراحی و اجرا شد تا عبور و مرور پیادگان را به سوی بوستان نمونه گردشگری «بش‌قارداش» سامان داده و از مخاطرات تردد آنان در حاشیه مسیر اصلی بجنورد – اسفراین بکاهد.

اما وضعیت این مسیر این روزها تغییری ماهوی پیدا کرده و گویا ماموریتی خلاف نام خود یافته است که نه تنها سلامت، که بعضا جان رهگذران از این مسیر را تهدید می‌کند.  

تردد خودروهای سنگین و سبک آن هم با سرعت زیاد از این مسیر کم عرض که فقط بخشی از آن آسفالت و بقیه خاکی است، سلامت رهگذران را با خطر همراه می کند و اگر روند آمد و رفت به همین شکل ادامه یابد، ممکن است دیگر نام «سلامت» زیبنده این جاده نباشد.

جاده سلامت در انتظار توجه

ایجاد جاده ای به نام جاده سلامت در بجنورد از مصوبات کارگروه فرهنگی و اجتماعی خراسان شمالی در سال ۹۲ بود و زمانی کلید خورد که پیاده روی به مناسبت سالروز تاسیس استان، ۱۹ مردادماه، با استقبال ۱۳۰ هزار نفری مواجه شد و عبور این جمعیت انبوه از جاده اصلی موجب راهبندان در جاده بجنورد – بش قارداش شد.

بنابر مصوبه کارگروه فرهنگی اجتماعی استان، قرار بود جاده سلامت در حدفاصل بجنورد تا بوستان گردشگری بش قارداش به طول ۶ کیلومتر از سوی شهرداری و اداره کل راه و شهرسازی خراسان شمالی ایجاد و از سوی این دو دستگاه ساماندهی و آسفالت شود و بر این اساس بخشی از آسفالت جاده سلامت در حاشیه محور بجنورد – بش قارداش به اداره کل راه و شهرسازی و بقیه نیز به شهرداری واگذار شد.

 اما کمک و همراهی این ۲ نهاد تنها بر روی کاغذ بود و هیچگاه عملیاتی نشد و این روزها تنها بخشی از این مسیر ۶ کیلومتری آسفالت شده و بقیه آن خاکی باقی مانده است.

جاده ای بدون متولی

این جاده گویا متولی خاصی ندارد و نه در محدوده شهر است که شهرداری برای اجرای آسفالت آن اقدام کند و نه جاده فرعی و یا حتی بین روستایی است تا راهداری و راه و شهرسازی برای آسفالت و ساماندهی آن آستین بالا بزنند و به همین علت جاده ای که قرار بود محور سلامت مردم باشد در زمین و هوای بی صاحبی دست و پا می زند.

یکی از افرادی که برای پیاده روی این مسیر را انتخاب کرده بود به خبرنگار ما گفت: جاده سلامت را برای خلوت بودن آن انتخاب کرده ام و معمولا از این مسیر پیاده روی می کنم اما این روزها حجم تردد خودروها در آن بسیار افزایش یافته و به حالتی مخاطره آمیز درآمده است.

مهرانگیز جوادی افزود: با وجود این که تعداد افراد پیاده در این جاده زیاد است شمار خودروها از پیادگان بیشتر و از دیگر سو سرعت این خودروها نیز برای جاده ای فرعی و عمدتا خاکی زیاد است و متاسفانه با وجود این که بارها از این جاده عبور کرده ام اما حتی یک بار هم پلیس و یا گشت های موتوری در این محور به چشمم نخورده اند.

فقط یک کیلومتر آسفالت

این شهروند بجنوردی با بیان اینکه فقط یک کیلومتر از این راه فرعی آسفالت است، اظهار داشت: عمده این مسیر خاکی است و در برخی قسمت ها به شدت ناهموار و با وجود اینکه این جاده فقط برای پیاده روی طراحی و باز شده است، مشخص نیست چرا نظارتی بر ترددهای آن وجود ندارد و علاوه بر خودروهای شخصی، حتی بعضا ماشین های سنگین نیز از آن گذر می کنند.

یکی دیگر از افرادی که از این جاده تردد می کند، نیز گفت: برخی از صاحبان باغ ها از این محور عبور می کنند تا به باغ های خود برسند و تا کنون رفت و آمد ماشین های سنگین در آن زیاد نبود اما این روزها رفت و آمد برخی کامیون ها نیز در این مسیر به چشم می آید.

وی نیز به پیاده محور بودن این جاده اشاره کرده و افزود: باید نظارت بیشتری بر رفت و آمد خودروها از این جاده صورت گیرد و نبود نیروهای پلیس نیز ممکن است برای مردم مشکل ایجاد کند زیرا این جاده معمولا خلوت است.

وی با اشاره به پیاده روی خانوادگی و همگانی سال ۹۶ که به مناسبت تاسسیس استان خراسان شمالی برنامه ریزی شده بود، اظهار داشت: در آن هنگام استاندار وقت (محمدرضا صالحی) قول داد تا این جاده را به خاطر رضایت مردم آسفالت کند اما گویا طرح آسفالت این مسیر به توپی تبدیل شده که بین برخی ادارات مرتبط و شهرداری پاسکاری می شود و خبری از اجرای آن نیست.

شهرداری مسوول نیست

در عین حال معاون فنی و امور زیربنایی شهرداری بجنورد نیز در این مورد گفت: رسیدگی به این جاده در حوزه مسوولیت های شهرداری نیست.

مهدی حمیدی افزود: مسیر مزبور تا روستای «خداقلی» که در حیطه مسوولیت شهرداری بود، آسفالت شده است و پس از آن دیگر به شهرداری مربوط نمی شود.

راهداری مسوولیتی ندارد

معاون راهداری اداره کل راهداری و حمل  نقل جاده ای نیز گفت: جاده سلامت  جاده روستایی و یا فرعی نیست که مراقبت و ساخت آن با این اداره کل باشد و آسفالت آن باید توسط شهرداری انجام شود.

محمد مشتری افزود: راه و شهرسازی باید در هنگام ساخت این جاده، آنرا تا روستای «میرزا حسنلو» آسفالت می کرد که این کار را انجام داد.

وی خاطرنشان کرد: ادامه این مسیر باید توسط شهرداری بجنورد ساماندهی، نظارت و مراقبت شود.

اینکه مشخص نیست مسیری که به آن «جاده سلامت» اطلاق می شود، باید توسط چه نهاد و دستگاهی ساخته و نظارت شود، یک سوی قضیه است و روی دیگر آن این است که معلوم نیست اگر خطری و حادثه ای برای رهگذران از این مسیر روی دهد چه کسی باید پاسخگو باشد.