نرماب؛ سد کاغذی
به گزارش هنگامه خاندوزی خبرنگار هفته نامه بازار کسب و کار ، ۱۱اردیبهشت روزی است که به نام کارگر نامگذاری شده است تا به این وسیله اهمیت کار تبیین گردد و نقش کارگران در به حرکت درآوردن چرخ‌های اقتصاد کشور و رونق اقتصادی نمایانده شود.
روز کارگر فرصتی دوباره برای حقوق مغفول مانده کارگران است و شاید تلنگری باشد برای مسئولان که بدانند با همه تلاش های انجام شده باز هم هستند انسان های زیادخواه که حقوق کارگران را نادیده می گیرند.
جامعه کارگری بخش اعظمی از جامعه را تشکیل می دهند که برخی از آنها با حداقل حقوق و بسیاری از آنها به دلیل نبود کار و قرارداد مناسب بدون همین حداقل ها نیز چرخ اقتصاد جامعه را می چرخانند و کسی نیست که بتواند پیگیر مشکلات آنها شود، و جایی از احقاق حق این افراد سخن به میان آید.
روز کارگر فرصت مناسبی شد تا به سراغ چند نفر از این قشر برویم و از کم و کیف وضعیت آنها جویا شویم.
محمد جوان ۲۴ سال گرگانی که پس از خدمت نتوانست کار مناسب پیدا کند و الان چند سالی می شود که در یک فروشگاه مشغول کار است، این جوان می گوید : نزدیک به ۲ سال است که در فروشگاه کار می کنم ، بیمه تامین اجتماعی هستم اما از حداقل حقوق خود برخوردار نمی شوم و برای اینکه کار نیست سکوت کرده ام و با حقوق کم و کار زیاد بیشتر از ۸ ساعت در این فروشگاه مشغول به کار هستم.
او ادامه می دهد، اگر چه تلاش می شود که کارگران به حق خود برسند اما نبود شغل و همچنین راه هایی که کارفرما بتواند خود را از زیر تعهدات نسبت به کارگران خارج کند باعث شده تا هنوز جامعه کارگری نتواند به ایده ال خود دست یابد و هنوز ظلم نسبت به این قشر از جامعه وجود دارد.
رضا مردی است که بخاطر نبود کار به استان های دیگر می رود و دوری از خانواده را به دوش می کشد تا بتواند حداقل های نیاز سه فرزند خود را تامین کند.
این کارگر ساختمانی می گوید :بیش از ده سال است که در این حوزه فعالیت دارم اما بیمه نیستم و قصد ندارم نیز از این وضعیت شکایت کنم چون همین آب باریک را هم که دارم از دست می دهم.
کارگران همواره باید مسائل صنفی خود را در چارچوب‌های قانونی، پیگیری کنند. هم اکنون بسیاری از کارگران حتی از حقوق اولیه خود محروم هستند و به دلیل انبوه جمعیت بیکار مجبور می شوند بدون قرارداد کار به اشتغال بپردازند و از هر گونه امنیت شغلی محروم باشند.
آقای لشکربلوکی کسی است که بعد از ۱۰ سال کار در یک بیمارستان خصوصی امسال در عین ناباوری متوجه شد که بیمارستان کار خود را به شرکت واگذار کرده است و از بستن قرارداد جدید با او و پرسنل دیگر بخش تاسیات خودداری کرده است. و در جواب چرایی این کار می گویند: به دلیل اینکه بیمه تامین اجتماعی طلب بیمارستان را نداده است از عهده هزینه های این کارگران بر نمی آییم و این بخش را به شرکت واگذار کرده ایم .
او می گوید: بعد از ۱۰ سال عمر و جوانی ام را در این کار گذاشتن حالا بیکار شدم و قانون کار نیز شرایطی را فراهم نکرده که ما بتوانیم امنیت شغلی داشته باشیم با اتمام قرارداد همه چیز تمام می شود و تو نمی توانی هیچ ادعایی کنی.
هیچ کارفرمایی نمی آید برای چند سال قرار داد با کارگران منعقد کند بستن قرار دادهای سالانه باعث شده پایان قرارداد پایان همه چیز برای تو باشد و فردی که تا دیروز کار داشته و از حقوق و مزایا برخوردار است حالا باید منتظر واریز چند ماه حقوق بیکاری باشد و پس از آن نیز باید دست به دعا بردارد که با این سن بتواند کار دیگر برای خود فراهم کند و در این میان قانون هیچ حمایت دیگری از این افراد نخواهد داشت.
واقعا این مشکلات جامعه کارگری جای بسی تامل دارد که مسئولان باید به دنبال راه حل های مناسب برای حل این مشکلات باشند، نبود امنیت شغلی مسئله ای است که جامعه را به یاس و ناامیدی خواهد کشاند و رونق اقتصادی را از بین خواهد برد.
بخش اعظم هدایت و نگهداری بنگاه های کشور بر دوش کارگران سنگینی می کند و آنها هستند که چرخ های اقتصاد کشور را به گردش درمی آورند و به راستی با توقف حتی یک روز از کار این قشر زحمتکش، تولید نیز در کشور متوقف خواهد شد، این کارگران مطالبات زیادی دارند که همچنان مغفول مانده است، بنابراین در سالی که با نام “رونق تولید” نامگذاری شده است و کارگران موتور حرکت به سمت مقاومتی شدن اقتصاد هستند انتظار توجه به مشکلات متعدد کارگران از جمله نبود امنیت شغلی، وجود قراردادهای موقت، عدم دریافت دستمزد ، کاهش قدرت خرید واقعی بیراهه نیست.
مقام معظم رهبری نیز چندی پیش در دیدار با نمایندگان کارگران سراسر کشور به این مسئله اشاره کردند و فرمودند: مسئولان کشور و سیاست‌سازان و مجریان سیاستها باید قدر جامعه‌ی کارگری را بدانند و به مسائل اساسی آنها همچون امنیت شغلی، احترام به کارگر و موضوع دستمزد کارگران، توجه صحیح و دقیقی داشته باشند.
امید داریم به روزی برسیم که همه کارگران بتوانند از حقوق و امنیت شغلی خوبی برخوردار شوند و قانون انقدر مطمئن و اجرایی باشد که زمینه سوء استفاده سودجویان را ازاین قشر از بین ببرد.
امام رضا(علیه‌الاسلام) می فرماید: کسی که به دنبال روزی می‌رود تا آبروی خود و خانواده‌اش را حفظ کند، اجر و پاداشش از رزمنده‌ای که در راه خدا جنگ می‌کند بیشتر است. «عرق کارگر معادل خون شهید است»
دیدگاهتان را بنویسید