بلقیس؛گنجینهای از تاریخ کهن
بازار کسب و کار |پیروزی انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ در گلستان، با شور و شوق انقلابی مردم، به اوج خود رسید و این سرزمین شاهد قلب‌هایی پر از شجاعت و امید بود. مردم دیگر از ظلم و ستم رژیم پهلوی ترسی نداشتند.
در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، سه روز قبل از پیروزی انقلاب، مأموران رژیم پهلوی در گرگان با ایجاد آتش و خون، تلاش کردند تا مبارزات انقلابی مردم را سرکوب کنند. در این قیام حماسی، حدود ۱۰۰ مغازه، انبار و هتل به آتش کشیده شد و ۶ نفر به شهادت رسیدند، در حالی که ده‌ها نفر مجروح شدند.
کنترل کشور به تدریج از دست بختیار، آخرین نخست‌وزیر شاه، خارج شد و در برابر امواج خروشان مردم، ارتش و نهادهای امنیتی رژیم ناتوان شدند. پیوستن همافران به صفوف انقلاب، شوک عظیمی به باقی‌مانده‌های رژیم شاهنشاهی وارد کرد.
مردم دلاور گرگان و دشت، همانند سایر نقاط کشور، با شجاعت بی‌نظیری در برابر ستم رژیم ایستادگی کردند و با قیام خود، بساط این رژیم طاغوتی را برچیدند. خروش انقلابی مردم ایران، پایه‌های لرزان رژیم پهلوی را به لرزه درآورد و اندیشه‌های شاهنشاهی را به ویرانی کشاند.
تنها یک تلنگر لازم بود تا انقلاب اسلامی به پیروزی برسد و این تلنگر را معمار کبیر انقلاب اسلامی وارد کرد. پس از فرار شاه، مزدوران پهلوی یکی پس از دیگری از کشور گریختند. بدنه انقلابی ارتش با پیوستن به ملت، اراده آنان را برای سرنگونی رژیم پهلوی و پیروزی انقلاب در ۲۲ بهمن قوی‌تر از روزهای گذشته کرد.
در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، یکی از مهم‌ترین رخدادهای تاریخ انقلاب اسلامی در گرگان به وقوع پیوست. این روز که در مطبوعات «جنگ خونین» و «گرگان در آتش و خون» نامیده شد، بوی خون و صدای گلوله در تمام شهر پیچیده بود و گوش می رسید.
مأموران شاهنشاهی که حاضر نبودند تا شاهد سقوط رژیم طاغوتی باشند، با آتش زدن بازار گرگان، به کشتار مردم بی‌گناه پرداختند. غلامرضا خارکوهی، تاریخ‌نگار انقلاب اسلامی، این رویدادها را چنین توصیف می‌کند: «شهربانی گرگان در دوران پهلوی به عنوان خشن‌ترین شهربانی ایران شناخته می‌شد.»
حدود ساعت چهار صبح، چند جوان انقلابی در خیابان طهماسبی مشغول پاسداری بودند که مورد حمله مسلحانه مأموران رژیم قرار گرفتند. در این حادثه تلخ با به شهادت رسیدند دو نفر از انقلابیون دو نفر دیگر نیز مجروح شدند.
پس از این حادثه تلخ و دلخراش، جوانان انقلابی به مقابله با ماموران ستم شاهی پرداخته و یکی از مأموران را دستگیر کردند. غلامرضا خارکوهی روایت می‌کند: «صبح آن روز به مغازه‌ام در خیابان امام خمینی (ره) رفتم و همکارانم گفتند که نیروهای انقلابی یک پاسبان را دستگیر کرده و او را به درختی آویزان کرده‌اند.»
مأموران شهربانی در ۱۹ بهمن ۱۳۵۷، بدون مجوز قانونی، به کشتار و آتش‌سوزی اموال مردم پرداختند. حدود ۱۰۰ مغازه و هتل در خیابان امام خمینی(ره) به آتش کشیده شد و برخی مغازه ها نیز به غارت رفتند.
مردم مظلوم گرگان در این روزها، با چنگ و دندان به یاری هم شتافتند تا مانع از آتش‌سوزی‌ها شوند و اجناس مغازه‌ها را از آتشی که ماموران ستم شاهی زده بودند نجات دهند. و مأموران نیز با شلیک های مستقیم و غیر مستقیم به سمت ماشین‌های آتش‌نشانی مانع از خاموش کردن حریق می شدند ، اما رانندگان خودروهای آتش نشان از حرکت باز نایستاده و با چرخ‌های پنچر هم به حرکت خود ادامه دادند و مردم با شلنگ‌های آب به کمک آمدند.
گرگان در این روزها، به شهری جنگ‌زده تبدیل شده بود. آتش و خون با رگبار مسلسل‌های پلیس همراه بود و عده‌ای به شهادت رسیدند. فریادهای “الله اکبر” و ناله‌های مردم بی‌گناه، مأموران شاهنشاهی را به تنگ آورده بود.
مرحوم آیت‌الله سید حبیب‌الله طاهری‌گرگانی درباره این حوادث گفت: «من با آیت‌الله طالقانی تماس گرفتم و ایشان نیز از شهربانی کل کشور خواستند تا جلوی مأموران را بگیرد.»
در نتیجه رفتار خشونت‌بار مأموران، علاوه بر دو شهید سحرگاه آن روز، چهار نفر دیگر نیز به شهادت رسیدند و ده‌ها نفر دیگر نیز زخمی و مجروح شدند. شهدای واقعه خونین ۱۹ بهمن شامل ذبیح‌الله خوزین، مسلم مازندرانی و دیگران بودند.
این واقعه دلخراش در همان روز به گوش حضرت امام (ره) رسید و ایشان در سخنرانی خود با ناراحتی اعلام کردند: «در این روزها به من اطلاع داده‌اند که در گرگان و جاهای دیگر کشور کشتار وحشتناکی صورت گرفته است.»
نخست‌وزیر دولت موقت، مهندس بازرگان، نیز یک روز پس از این واقعه خونین، در دانشگاه تهران گفت: «چنان فجایع عظیم و وحشی‌گری‌هایی در شهرهایی مثل گرگان و اراک به پا می‌کنند و به انتقام کشته شدن یک پاسبان، ده‌ها و صدها نفر از مردم را می‌کشند.» ، مجروح و مصدوم می‌کنند و آنها را به آتش می‌زنند. واقعا این چه ارتشی است که شهر را می‌سوزاند؟ مگر شما ارتش ها از کجا آمده‌اید؟ مگر مغول یا چنگیز هستید؟ آخر چرا خجالت نمی‌کشید؟ چرا این کارها را می‌کنید؟
در آستانه طلوع چهل و ششمین بهار آزادی انقلاب اسلامی، بار دیگر خورشید فجر در ایران درخشید. بهمن ماه و دهه فجر انقلاب اسلامی، یادآور حماسه‌ها و رشادت‌های جوانان این مرز و بوم است.
دیدگاهتان را بنویسید