به گزارش بازار کسب و کار به نقل از کاوش نیوز– زهرا بهرامی، گلستان ظرفیت های بی نظیری در صنایع دستی دارد و به دلیل غیر وابسته بودن تولیدات آن می تواند به عنوان یکی از ستون های اقتصادی استان به شمار آید و غفلت از این ظرفیت های موجود و سرمایه های انسانی فعال در این حوزه قابل جبران نیست. تعاریف متعدد و متنوعی برای صنایع دستی وجود دارد که بعضا دارای مفاهیم و زمینه های مشترکی هستند اما تعریف واحد و جامعی که مورد پذیرش همگان باشد وجود ندارد.
در هر کشوری با توجه به فرهنگ و تجربه خاص و همچنین دیدگاه ها و اهداف مورد نظر آن کشور، تعریفی از صنایع دستی ارائه شده است.
در واقع صنایع دستی تبلور عینی فرهنگ و مظاهر هنری بوده و از نوع هنرهای کاربردی و مردمی به حساب می آید و از آنجا که هر فرآورده دستی بازگو کننده خصوصیات تاریخی، اجتماعی و فرهنگی محل تولید خود است، می تواند عاملی مهم در شناساندن فرهنگ و تمدن آن منطقه به شمار آید.
صنایع دستی همچنین حاصل فکر ، عمل و ابتکار و خلاقیت سازنده آن است و با ویژگی های ارزشمند خود ، از جمله تولیدات غیر وابسته ای است که نیاز حمایتی مبتنی بر شناخت کامل ارزش های اختصاصی آن دارد و بر این اساس می تواند به عنوان یکی از ستون های استقلال اقتصادی مطرح شود.
همچنین صنایع دستی جایگاه و اهمیت ویژه ای در ایجاد اشتغال، افزایش درآمد، صرفه جویی ارزی، افزایش تولید و درآمد ملی دارد. صنایع دستی یکی از قدیمی ترین انواع فعالیت های بشری است که در مراحل مختلف تکامل اقتصادی کشاورزی و اقتصاد صنعتی تامین کننده بسیاری از احتیاجات و نیازمندی های ملت ها بوده است و در عین حال این صنایع نمایشگر هنر و فرهنگ و تمدن ملت ها نیز به شمار می رود.
صنایع دستی به طور اعم و به معنای وسیع آن به محصولاتی اتلاق می شود که دست انسان در تولید آن عامل اصلی به شمار می رود. همچنین این محصولات علاوه بر جنبه های مصرفی، دارای جنبه های هنری نیز هستند که به صورت طرح ها و رنگ های گوناگون خاص هر ناحیه متجلی می شود.
لذا صنایع دستی دارای قابلیت هایی است که برای متصدیان آن، نوعی مزیت رقابتی تولید می کند. قابلیت اشتغال هم در منزل و هم کارگاه و همچنین افزایش نرخ مشارکت اقتصادی در استفاده از ظرفیت های مردمی در امر تولید با استفاده از سرمایه های اندک در این صنعت بخشی از قابلیت های موجود در این حوزه است.
همچنین صنایع دستی و تولیدات این حوزه، نشات گرفته از ذوق و سلیقه و برداشت های ذهنی هنرمندان است لذا کاملا حالت خلاقانه و نوآورانه دارد و این نوع صنعت متناسب با شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه تعریف عملیاتی پیدا می کند.
همچنین استفاده از ظرفیت های مردمی در امر تولید با استفاده از سرمایه های اندک در این صنعت و افزایش نرخ مشارکت اقتصادی در منطقه از دیگر مزیت های قابل انکار این صنعت است.
صنایع دستی در واقع تجسم واقعی از تلفیق هنر و صنعت بوده و این ویژگی موجب شده است در استان گلستان، رشتههای صنایع دستی گوناگونی شکل گرفته و فعالیت نمایند.
بهطوریکه هماکنون در استان گلستان در قالب گروهای نساجی سنتی، بافتههای داری و زیراندازها، پوشاک سنتی، سفال و سرامیک کاشی سنتی، صنایع دستی چرمی، صنایع دستی فلزی، صنایع دستی چوبی، صنایع دستی مستظرفه ورو دوزیهای سنتی فعال هستند.
۳۴ رشته بومی صنایع دستی همانند جاجیمبافی، ابریشمبافی، زیورآلاتسازی ترکمن، پلاسبافی، سوزندوزی ترکمن، مسگری، نمدمالی، قزاقدوزی، نواربافی کتول، سوزن دوزی ترکمن، سوزندوزی شاهکوه، پوشاک محلی، ساز سنتی (کتول و ترکمن) و… و همچنین ۴۶ رشته غیربومی نظیر گلیمبافی، بافتنیهای سنتی، قلاببافی، کاشی سنتی- معرق، منبت، قلمزنی، رودوزیهای سنتی، مصنوعات چرمی و رنگرزی و… از ظرفیتهای بی نظیر استان در این حوزه اشت که در صورت غفلت و نادیده انگاری سرمایه های انسانی فعال در این حوزه به تاریخ پیوسته و غفلت ها قابل جبران نخواهد بود.
دیدگاهتان را بنویسید