نوکر مردم یا ارباب بازار؟وقتی مرغ تکهتکه گرانتر میشود و سفرهها آب میروند
گلستان – گرگان – بازار کسب و کار | در این میان، استان گلستان — یکی از مهمترین قطبهای تولید غذای کشور — به عنوان نمادی از اقتصاد کشاورزی و استحکام داخلی، روزانه زیر بار قطعیهای ناگهانی و بدون اطلاعرسانی برق، لرزان است. اما این تنها یک مشکل فنی نیست؛ این بازی در زمین دشمن است. وقتی نانوایی میسوزد، وقتی مرغ در مرغداری میمیرد، وقتی کودک در گرمای شدید نمیتواند بخوابد، و وقتی خانوادهها ساعتها در صف نان بینتیجه میایستند، نارضایتی شعله میورزد. و هر شعلهای که در دل مردم روشن شود، دشمن از آن سود میبرد.
این، جنگ اقتصادی است. و در این جنگ، برق پایدار، یک سلاح دفاعی است. قطع آن، تسلیم پرچم.
صبح یک روز معمولی در یکی از شهرهای استان با فریاد مالک نانوایی آغاز شد: «فر سوخت! برق قطع شد و ولتاژ بالا آمد!» این فقط یک دستگاه نبود، این سرمایه تمام عمر یک خانواده بود. مالک نانوایی، با چشمانی خسته میگوید:
«فر من ۸۰ میلیون تومان قیمت داشت. وام گرفتم، دو سال اقساط پرداختم. حالا دوباره خراب شد. میخواهم بپزم، اما برق نیست. مردم میآیند، گرسنه هستند، من هم نمیتوانم کمکشان کنم. این فقط نان نیست، این احترام به مردم است. وقتی نان نیست، اعتماد هم نیست.»
در همین حال، در سوپرمارکتهای شهرهای کوچک و روستاهای گلستان، گوشت، لبنیات و مواد پروتئینی به دلیل قطعی برق فاسد میشوند. مالک یک سوپرمارکت میگوید:
«هر بار برق قطع میشود، بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون تومان ضرر میکنم. این ضرر را من متحمل میشوم، اما نهایتاً قیمت کالاها بالا میرود. مردم میگویند: چرا گوشت گران شده؟ اما کسی نمیپرسد: چرا برق نیست؟
در خانههای مردم، یخچالها، ماشینهای لباسشویی و کولرها روزانه در معرض خطر سوختن قرار دارند. زنی بازنشسته که با حقوق کم زندگی میکند، میگوید:
«ماشین لباسشوییام دو ماه پیش سوخت. هزینه تعویض بیش از ۶ میلیون تومان بود. ما این پول را نداشتیم. هر ماه برای خرید دارو و غذا مشکل داریم، حالا باید برای تعمیر لوازم هم پول بدهیم؟ این قطع برق ، فقط تاریکی نیست، این سرقت از جیب مردم است.»
برآوردها نشان میدهد که متوسط خسارت به هر خانوار کمدرآمد به دلیل قطعی برق، بین ۵ تا ۱۰ میلیون تومان در سال است. در سطح استان، این رقم به هزاران میلیارد ریال ضرر غیرمستقیم میرسد — رقمی که از جیب مردم و نه بودجه دولت تأمین میشود.
در واحدهای دامداری، گلخانهای و کشاورزی، قطعی برق به معنای توقف آبیاری، مرگ دام و فساد محصولات است. مالک یک واحد طیور ۳۰ هزار قطعهای میگوید:
«در یک قطعی ۴ ساعته، بیش از ۷ هزار قطعه مرغ از بین رفت. ضرر مالی من بیش از ۵ میلیارد ریال بود. این رقم برای یک واحد کوچک غیرقابل تحمل است. بسیاری از همکاران من دیگر سرمایهگذاری نمیکنند. بعضی هم دارند از منطقه مهاجرت میکنند.
همچنین، کارخانجات تولید پلاستیک، مواد غذایی و فرآوری نیز به شدت آسیب دیدهاند. رئیس اتاق بازرگانی یکی از شهرستانهای مرکزی کشور تأیید میکند:
«در هفته گذشته، یک کارخانه تولید پلاستیک به دلیل قطعی ۶ ساعته برق، بیش از ۲ میلیارد ریال ضرر مادی متحمل شد. دستگاهها به دلیل خاموشی ناگهانی آسیب دیدند و خط تولید متوقف شد. این فقط یک نمونه است. صدها واحد تولیدی در سراسر کشور روزانه با چنین مشکلاتی مواجه هستند.
این توقف تولید نه تنها اشتغال را تهدید میکند، بلکه با کاهش عرضه، قیمت کالاها را بیشتر بالا میبرد و چرخه تورم را تشدید میکند.
در حالی که خانوارها و واحدهای تولیدی کوچک به دلیل قطعیهای مکرر برق با توقف فعالیت، خسارت به تجهیزات و فساد محصولات دست و پنجه نرم میکنند، شواهد و گزارشهای میدانی حاکی از آن است که برخی واحدهای صنعتی و انرژیبر — چه با پروانه قانونی و چه بدون آن — به صورت گسترده و پایدار از برق استفاده میکنند، در حالی که شبکههای محلی در همان مناطق با قطعیهای طولانیمدت مواجه هستند.
این تفاوت در دسترسی به برق، باعث شده سوالاتی در میان تولیدکنندگان و شهروندان مطرح شود:
«آیا منطقی است که یک واحد تولیدی کوچک به دلیل قطع برق، محصولاتش فاسد شود، اما در همان منطقه، واحدهای پرمصرف بدون وقفه فعالیت کنند؟ آیا تولیدکننده داخلی باید به نفع واحدهای دیگر، از برق محروم شود؟»
این بیتفاوتی در توزیع انرژی، نه تنها اقتصاد خانوادهها و تولیدکنندگان کوچک را تحت فشار قرار میدهد، بلکه اعتماد به نظام توزیع برق و عدالت در خدمات عمومی را نیز به شدت تضعیف میکند.
در مقابل این اعتراضات، مسئولین شرکت توزیع برق اصرار دارند که مشکل اصلی مصرف بالای مردم است و با صرفهجویی در مصرف برق، میتوان از بحران قطعی جلوگیری کرد. آنها تأکید میکنند:
«اگر مردم ۱۰ تا ۱۵ درصد در مصرف برق صرفه جویی کنند، مشکلی در تأمین برق وجود نخواهد داشت.»
ما این سخنان در میان مردم، تولیدکنندگان و کسبوکارها کاملاً بیاساس و غیرمنطقی تلقی میشود. مردم معتقدند که اگر مسئولان وزارت نیرو و شرکت توزیع برق اقدام به بروزرسانی شبکه توزیع برق و استفاده از دستگاههای بروز و استاندارد کنند، این خود میتواند کمک بزرگی در کاهش هدررفت انرژی باشد. چرا که بسیاری از خطوط توزیع در شهرها و بهویژه روستاهای استان، قدیمی، فرسوده و با تلفات بالا در حالا فعالیت هستند و تا زمانی که این زیرساختها اصلاح نشوند، هرگونه فراخوان به صرفهجویی تنها یک تبریک به بیبرنامهای مدیریتی است.
نکته حائز اهمیت دیگر این است که شرکت توزیع برق در حالی که برای مبالغی بین ۱۰ تا ۵۰۰ هزار تومان از مردم قبوض هشدار قطع برق ارسال میکند، هیچ پاسخگویی نسبت به خسارتهای میلیاردی که به اموال مردم، واحدهای تولیدی و کسبوکارها وارد کرده، ندارد.
«اگر شرکت توزیع برق به دنبال وصول مطالبات خود از مردم است، باید پاسخگوی خسارتهایی باشد که به ما وارد کرده است. ما نه فقط برق نداریم، بلکه لوازممان سوخته، کالاهایمان فاسد شده و درآمد ما از بین رفته است. اگر آنها طلبکارند، ما هم بدهکار نیستیم، ما مدعی هستیم.»
این خواستاری، از دستگاههای نظارتی به ویژه سازمان بازرسی کشور و دادستانی مطرح شده است. مردم انتظار دارند این نهادها نه تنها عملکرد شرکت توزیع برق را نظارت کنند، بلکه برای جبران خسارتهای وارده، اقدامات قانونی و اجرایی لازم را انجام دهند.
- نیاز به نظارت فعال، شفاف و بدون تعارف است.
- نیاز به پاسخگویی واقعی است.
- نیاز به عدالت در توزیع انرژی است.
- نه به سکوت، نه به توجیه، نه به تحمیل بار بر مردم.
نتیجهگیری: وقتی برق قطع میشود، دشمن برنده میشود
در شرایطی که کشور با تحریم، تورم و تهدیدهای خارجی دست و پنجه نرم میکند، یکی از مهمترین اهرمهای مقاومت، ثبات داخلی و اتحاد مردم است. اما وقتی برق قطع میشود، وقتی نانوایی میسوزد، وقتی کودک نمیتواند بخوابد، و وقتی تولید متوقف میشود، نارضایتی شکل میگیرد. و نارضایتی، سلاح دشمن است.
اقتصاد استان گلستان عمدهاً کشاورزی است و این استان به عنوان یکی از قطبهای اصلی تولید غذای کشور شناخته میشود. قطعی برق در این شرایط، فقط به معنای تاریکی نیست، بلکه به معنای از بین رفتن محصولات، توقف خطوط تولید و فرو ریختن زیرساختهای اقتصادی است.
در لحظهای که کشور به وحدت، تولید و عدالت نیاز دارد، بیبرنامهای در تأمین انرژی، به یک تهدید استراتژیک تبدیل شده است. برای جلوگیری از تشدید این بحران، اقدامات فوری و ساختاری ضروری است:
- توقف فعالیت واحدهای ماینینگ رمزارز، چه مجاز و چه غیرمجاز، که بدون پاسخگویی و با مصرف حجم بالایی از برق، شبکه محلی را تحت فشار قرار دادهاند.
- بررسی شفاف و نظارت مستمر بر مصرف انرژی این واحدها و قطع برق آنها در صورت عدم رعایت قوانین.
- بروزرسانی فوری شبکه توزیع برق در شهرها و روستاهای استان گلستان و سایر مناطق محروم کشور، با تمرکز بر بهسازی خطوط قدیمی، نصب دستگاههای پایدار کننده ولتاژ و افزایش ظرفیت ترانسفورماتورها، اجرای سیستمهای هوشمند کنترل بار و جایگزینی تجهیزات فرسوده با وسایل استاندارد و مقاوم در برابر نوسانات شدید برق؛ اقدامی ضروری برای جلوگیری از قطعیهای مکرر، کاهش خسارات مالی به شهروندان و واحدهای تولیدی، و ایجاد ثبات در تأمین انرژی است. این اقدام نه تنها به بهبود کیفیت برق و کاهش تلفات شبکه منجر میشود، بلکه به عنوان یک گام اساسی در جهت عدالت انرژی و تقویت زیرساختهای اقتصاد مقاومتی، میتواند اعتماد مردم به نظام خدمات عمومی را بازگرداند.
- سرمایهگذاری در نیروگاههای محلی و توزیع هوشمند برق برای جلوگیری از قطعیهای ناگهانی و ایجاد ثبات در تأمین انرژی.
تا زمانی که مسئولان به جای شعارهای تکراری، به عدالت در توزیع برق، جبران خسارت مردم و ایجاد ثبات برای تولید توجه نکنند، این بحران نه تنها ادامه خواهد داشت، بلکه رشد اقتصادی، اشتغال و امنیت ملی را نیز تهدید خواهد کرد.
وقتی برق قطع میشود، دشمن برنده میشود.
وقتی نارضایتی میشود، دشمن میخندد.
وقتی تولید متوقف میشود، دشمن غرق در شادی است.
خدارو شکر یکی بلاخره حرف دل ما رو زد
احسنت به شما برای من هم یه چنین مشکلی پیش اومد و هنوز پس از چند سال خسارت وارده با پیگیریهای مکرر هیچ خسارتی دریافت نکردم
خدایا ما رو از دست اسن شعارها نجات بده
خدا لعنت کنه کسانی رو که می خوان به هر طریقی بین مردم ایجاد نارصایتی ایجاد کنه حالا به هر شیوه و روشی که میخواد باشه
آقایون که خودشون مشکلی ندارن و نشستن تو خونه اونقدری هم درآمد دارن که در شرایط قطعی برق از انرژی جایگزین استفاده کنن حالا گور پدر مردم کرده و هدفشون هم مشخصه
خدایا خودت به داد بندهات از دست این قوم برس
این گزارش فقط یه شروعه. الان مردم فقط ناراحت نیستند، خشمگین هستند. این دیگر اعتراض نیست، این فریاد انفجار است. مسئولین فکر میکنند با یه گزارش و یه جلسه، مشکل حل میشه؟ نه! مردم دیگر به شعارها باور ندارند. یا برق بدهید، یا بدانید که خیابان پر خواهد شد. این هشدار است، نه تهدید
من یک کارگرم من کل روز کار میکنم، حقوقم هم به درد نمیخوره، حالا لوازم خونه هم سوخته! شما میخواید من چطور زندگی کنم؟ مسئولین باید ببرنش تو خونه یه کارگر، یه هفته بدون برق، بعد بیان بگن: مردم صرفهجویی کنن! ما دیگر تحمل نداریم!
من یک زن تنها هستم من هر صبح از ۵ صبح بیرون میآیم، صف میکشم، بچههام گرسنه میمونن، بعد میگن نان تموم شده! چون برق نبوده! حالا چی؟ مسئولین چه کسی رو عزل کردند؟ کی گفت: ببخشید؟ هیچ کس! فقط میگن صرفهجویی کنید! ما دیگر نمیخوایم صرفهجویی! میخوایم عدالت! میخوایم برق! میخوایم زنده بمونیم!
این گزارش فقط یه قطره از دریای خون ما بود! ما دیگه نمیخوایم گزارش، نمیخوایم شعار! میخوایم برق! میخوایم نان! میخوایم بچههامون تو گرما بخوابن! مسئولین که میبینن مردم دارن میسوزن، فقط میگن: صرفهجویی کنید! صرفهجویی کنید! صرفهجویی کنید! صبر ما تمام شده!
قطعی برق تو تابستون واقعا طاقتفرساست. این مطلب خوب تونسته اصل موضوع رو برسونه
این نامه میتونه نقطه شروع خوبی برای پیگیری جدیتر مشکل قطعی برق باشه.
این گزارش فقط یه قطره از دریای خون ما بود! ما دیگه نمیخوایم گزارش، نمیخوایم شعار!ما دیگر نمیتوانیم! قبضهای برق میآید، هشدار قطع میدهند، اما وقتی برق قطع میشود، هیچ جبرانی نیست! ما از دست شرکت توزیع برق مدعی هستیم! اگر تا یک هفته برنامهای شفاف برای برق پایدار اعلام نشود، بازار را میبندیم! این آخرین هشدار ماست میخوایم برق! میخوایم نان! میخوایم بچههامون تو گرما بخوابن! مسئولین که میبینن مردم دارن میسوزن، فقط میگن: صرفهجویی کنید! صرفهجویی کنید! صرفهجویی کنید! صبر ما تمام شده!
من نمیفهمم چرا مسئولین اینقدر بیرحم هستند! ما نمیتونیم بازی کنیم، نمیتونیم مطالعه کنیم، نمیتونیم با دوستامون تماس بگیریم! گوشیهامون شارژ نمیشه! میگن صرفهجویی کنید! من چی دارم که صرفهجویی کنم؟ نفسام رو؟ ما هم انسانیم! ما هم میخوایم زندگی کنیم!
واقعا از دست این مسولین که فقط شعار میدن و عمل نمیکنن خسته شدیم
😡😡😡
خدا جون خودت به داد ما از دست این ادما برس دیگه نمی دونیم باهشون چکار کنیم موقع انتخابات که میشه هزار جور وعده و وعید می دن بعدش یادشون میره انگار که با هالو در ارتباطند
جز دروغ و نیرنگ چیز دیگه ای تا الان در اختیار مون قرار ندادن وقتی تابلو برقهاشون مشکل داره و درب شون هم میشه باز نتیجه ای بیشتر از این نداره
بالها به ۱۲۵ گزارش خرابی و معبوب بودن تابلو برگهای منطقه سکونت خودم رو بگزارش دادم اما نتیجه ای جز از بین رفت وسایل برقی زندگیم ندیم
بدون برنامه ای شون رو می ندازن روی صرفه جویی آخ من چطور با درآمد اندک خودم میتونم وسایل برقی کم مصرف بخرم نه اینکه نخوام نمیتونم حالا چرا بجای من خود مسؤلین نمیخوان از وسایل برق رسانی استاندارد و بروز استفاده کن
می بینم که یک رسانه داره حرف دل ما مردم رو مزینه امیدوارم در آینده هم همینگونه باشین و کم نیارین