اسلب؛ نقطه بازگشت کیفیت در صنعت ساختمان گلستان
در دل هیاهوی خبرها و تیترهای فوری، خبرنگارانی ایستادهاند که سالهاست بیصدا روایت میکنند، اما کمتر کسی چهره یا نامشان را میشناسد. آنها که در سرمای صبحگاهی پای درهای مجلس منتظر ایستادهاند، یا در گرمای سوزان تابستان از روستاهای دورافتاده گزارش میگیرند؛ همانها که شبانهروز با کمترین امکانات و بیشترین فشار زمانی، تصویری واقعی از جامعه میسازند. اما وقتی بحث کارشناسی و تحلیلهای تخصصی پیش میآید، جای آنها در میزگردها خالی است و این خلأ، نه تنها شأن حرفهایشان را کمرنگ میکند، بلکه بخشی از سرمایه دانایی کشور را بلااستفاده میگذارد.
به گزارش خبرنگار بازار کسب و کار ، دکتر پدرام پاکآیین در گفتوگو با شبکه ۵ سیما با اشاره به جایگاه خبرنگاران در توسعه سرمایه اجتماعی و اقتصاد دانایی، گفت: «در رسانه ملی و جامعه رسانهای کشور، خبرنگاران بسیاری فعال هستند که مردم آنها را نه به نام میشناسند و نه به اثر. این بیتوجهی، به معنای نادیده گرفتن بخشی از حقوق حرفهای آنان است.»
وی افزود: «کارشناسی رسانه نباید صرفاً به اساتید دانشگاه یا مسئولان دولتی محدود شود. خبرنگاری که سالها در حوزه تخصصی خود فعالیت کرده و علاوه بر مهارتهای حرفهای، دانش عمیقی از موضوعات پیرامون حوزه خبریاش به دست آورده، میتواند یک کارشناس ارزشمند باشد.»
پاکآیین با ذکر مثالی از خبرنگاران پارلمانی ادامه داد: «خبرنگاری که سالها در مجلس شورای اسلامی فعالیت کرده، با فرآیند قانونگذاری، تقویم کاری مجلس و ارتباطات درونساختاری آن آشناست. این تجربه انباشته، نوعی سرمایه دانشی است که میتواند در میزگردها، مناظرات و مباحث تخصصی، در کنار مسئولان و استادان دانشگاه، مورد استفاده قرار گیرد.»
به گفته او، سرمایهگذاری در معرفی و بهکارگیری خبرنگاران متخصص نه تنها جایگاه حرفهای آنان را ارتقا میدهد، بلکه در بهبود کیفیت تحلیلها و تصمیمسازیهای ملی نیز اثرگذار است. این رویکرد، از منظر اقتصادی نیز به معنای بهرهوری بهتر از سرمایه انسانی رسانه و جلوگیری از هدررفت تجربههای ارزشمند است.
نتیجهگیری: بیتوجهی به ظرفیت کارشناسی خبرنگاران، نه فقط یک غفلت رسانهای، بلکه یک خطای اقتصادی در مدیریت سرمایه انسانی کشور است. خبرنگاران باسابقه، حاصل سالها سرمایهگذاری آموزشی، تجربی و ارتباطی هستند که اگر در فرآیند تحلیل و تصمیمسازی مشارکت داده شوند، میتوانند کیفیت سیاستگذاریها و آگاهی عمومی را به شکل چشمگیری ارتقا دهند. رسانه ملی و سایر نهادهای خبری، با تغییر نگاه از «خبرنگار بهعنوان مجری خبر» به «خبرنگار بهعنوان کارشناس خبره»، میتوانند هم شأن حرفهای این قشر را احیا کنند و هم ارزش افزودهای پایدار در اقتصاد دانایی کشور ایجاد نمایند.
دیدگاهتان را بنویسید