مالیاتِ روی کاغذ؛ خانههای خالی هنوز در دسترس دولت نیست
به گزارش خبرنگار بازار کسب و کار سالها بعد، در همان سکوت، جرقهای تازه در دل جوانان روستا روشن شد. نسلی که در دوران آغاز طرح، کودکی بیش نبودند، امروز تصمیم گرفتند دوباره همان رؤیای قدیمی را جان ببخشند.
در رأس این حرکت، جوانی از خود روستا ایستاد؛ محمدرضا ملک شاهکوهی، نامی که امروز برای مردم قرنآباد با تلاش، ایمان و امید گره خورده است. او با همت اهالی و چند جوان مشتاق، مرکز خاموش فناوری را احیا کرد؛ اتاقها را گردگیری کرد، مانیتورها را روشن نمود و دوباره صدای زندگی را به دیوارهای خاموش مرکز بازگرداند.
ملک شاهکوهی میگوید: ما منتظر کسی نماندیم، تصمیم گرفتیم خودمان آیندهمان را بسازیم. قرنآباد فقط یک نام نیست، یک باور است به اینکه مردم میتوانند خودشان آغازگر تغییر باشند.
حالا هر روز نوجوانان و جوانان روستا با لپتاپ و گوشیهایشان وارد مرکز ICT میشوند. عدهای در کلاس طراحی سایت شرکت میکنند، برخی در حال یادگیری هوش مصنوعیاند و گروهی دیگر مشغول تولید محتوای محلی برای معرفی فرهنگ و ظرفیتهای گلستان هستند.
یکی از اهالی سالخورده روستا با لبخند میگوید: قدیما پسرم میرفت گرگان دنبال کار، حالا از همین روستا برای شهرهای دیگه کار اینترنتی میکنه!
این احیا فقط بازگشایی یک ساختمان نیست؛ بلکه تولد دوباره امید و خودباوری در دل جامعهای است که سالها منتظر حمایت بیرونی مانده بود.
کارشناسان فناوری میگویند قرنآباد دوباره میتواند همان نقش الهامبخش دو دهه پیش را بازی کند، با این تفاوت که این بار حرکت از دل مردم آغاز شده است.
یکی از اساتید دانشگاه گلستان در گفتوگو با خبرنگار بازار کسبوکار تأکید میکند: در گذشته طرح از بالا هدایت میشد، اما امروز مردم خودشان بازیگران اصلی هستند و همین رمز پایداری آن است.
در کنار جنبه اجتماعی، این تحول بُعد اقتصادی نیز دارد. جوانان روستا اکنون مشغول راهاندازی استارتآپهای کوچک و خلاقانهاند؛ از فروش اینترنتی محصولات کشاورزی و صنایعدستی گرفته تا طراحی گرافیک و خدمات دیجیتال.
به گفته یکی از فعالان مرکز، تنها در سه ماه اخیر بیش از ۲۰ فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم در قرنآباد ایجاد شده است و اگر حمایت نهادهای اقتصادی ادامه پیدا کند، این عدد بهسرعت افزایش خواهد یافت.
با وجود این موفقیتها، مسیر همچنان دشوار است. کمبود اینترنت پایدار، نبود تجهیزات مدرن و بیتوجهی برخی دستگاهها از چالشهای جدی پیش روی توسعه دیجیتال در روستا به شمار میروند.
ملک شاهکوهی میگوید: ما انگیزه و مردم را داریم، اما بدون زیرساخت، کارمان پیش نمیرود. اگر پشتیبانی نباشد، ممکن است دوباره به همان نقطه اول برگردیم.
با این حال، امید در چهره جوانان موج میزند. آنان باور دارند که این بار نیازی به انتظار نیست؛ خودشان موتور محرک تغییرند.
یکی از دختران فعال مرکز میگوید: اینجا یاد گرفتیم که میشه از دل روستا جهانی شد؛ فقط باید باور داشت و حرکت کرد.
کارشناسان اجتماعی نیز معتقدند بازگشت فناوری به قرنآباد، میتواند نقطه آغازی برای مهاجرت معکوس باشد؛ جوانانی که به زادگاه خود بازمیگردند و با مهارت دیجیتال، در همانجا کار و زندگی میکنند.
در این میان، حمایت نهادهایی چون مخابرات، اداره کل ارتباطات و فناوری اطلاعات و بخش خصوصی میتواند مسیر را برای پایداری این حرکت هموار کند.
فناوری حالا در نگاه مردم قرنآباد به ابزاری برای زندگی تبدیل شده است. دیگر کسی از واژه اینترنت نمیترسد، بلکه آن را پلی میان گذشته و آینده میداند.
یکی از کشاورزان روستا با خنده میگوید: «قدیما با بیل زمینو شخم میزدیم، حالا پسرم با گوشی محصولشو میفروشه!»
پشت این طنز ساده، واقعیتی بزرگ پنهان است: فناوری امروز برای روستا همانقدر حیاتی است که آب و خاک.
کارشناسان توسعه روستایی باور دارند تجربه قرنآباد باید به الگویی ملی تبدیل شود؛ الگویی که بر پایه مشارکت مردم، آموزش و پشتیبانی فنی شکل میگیرد و میتواند توسعهای درونزا و پایدار برای کشور رقم بزند.
امروز، پس از گذشت بیستودو سال، قرنآباد بار دیگر در صدر اخبار ایستاده است؛ نه بهخاطر افتتاح نمادین، بلکه بهخاطر حرکت واقعی مردمش.
قرنآباد دوباره آنلاین شده است؛ نه فقط در فضای مجازی، بلکه در ذهن، دل و باور مردمانش.
نکته قابل تأمل بازار کسبوکار
تجربه قرنآباد نشان داد سرمایهگذاری در زیرساخت فناوری روستایی میتواند سودآور و پایدار باشد. این حرکت نهتنها موجب اشتغال بومی شد، بلکه وابستگی به مراکز شهری را نیز کاهش داد و هزینههای اجتماعی مهاجرت را کم کرد.
در عین حال، استمرار چنین طرحهایی بدون حمایت نهادهای دولتی و مشارکت بخش خصوصی ممکن نیست. اگر زیرساختها تقویت نشوند، تلاشهای مردمی در میانه راه فرسوده خواهند شد.
قرنآباد اکنون به الگویی واقعی از پیوند فناوری با زندگی روزمره مردم تبدیل شده است؛ الگویی که نشان میدهد بازار آینده در دل روستاهاست، نه فقط در برجهای بلند شهرها.
دیدگاهتان را بنویسید