خداباوریوخودباوری، دو پایه اصلیتفکربسیجی
از وزیر محترم ارتباطات، اپراتورهای همراه اول، ایرانسل، رایتل، تالیا و عزیزان سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی پنهان نیست از شما چه پنهان، حقیقت امر ما گوشی هوشمند نداریم که بلافاصله از اخبار مطلع شویم و موضع بگیریم، فلذا تازه جمعه متوجه شدیم که ایران یک کشتی کره جنوبی را به دلیل آلوده ساختن دریا توقیف کرده است!
لعنت برپدرومادرکسی که اینجاراآلوده کند!
والا این عزیزان شرقی وقتی ورزشگاه آزادی تشریف می آوردند، بهداشت و نظافت شان را به رخ جهانیان می کشند و بعد از تماشای بازی، پوست تخمه و پوست پرتقال شان را جمع می کنند و با خودشان به بیرون ورزشگاه می برند.
بعد هم صدا و سیما تا یک ماه فیلم آشغال جمع کردن و فرهنگ بالای آنها را وسط پیشانی ما می کوبد! حالا کشتی به اون عظمت با یک دو جین کارگر و خدمه و ملاح و ناخدا، یک مخزن واسه مبالش تعبیه نکردن و هر جا میرن گلاب به روتون، دریا رو به نجاست می کشن!
بله چی شده؟! نجاستی نبوده؟! آلودگی شیمیایی بوده؟ هنوز بدتر … باز اون کوفتی لااقل جذب طبیعت میشه، ولی مواد شیمیایی رو مگه میشه به این راحتی تمیز کرد! در جریان هستید که در ماده دو کنوانسیون مارپول ۱۹۷۳، آلودگی اینگونه تعریف شده: هر ماده ای که به دریا وارد شود و خطراتی برای سلامت انسان داشته باشد و به منابع زنده و حیات دریائی صدمه بزند و مانعی برای استفاده مشروع از دریاها ایجاد کند، باعث آلودگی می گردد.
تعریفی که به وسیله سازمان همکاری و اقتصادی توسعه ( OECD) در سال ۱۹۷۴ ارائه شد گامی فراتر نهاد و انرژی را نیز عامل آلودگی دریایی معرفی نمود.
علی ای حال با عنایت به اینکه کره ای ها آدم های زبان نفهمی نیستند و تا بگی گ طرف رفته گوانجو و برگشته امیدواریم متوجه اصل داستان شده باشند و انشالله نیازی به نصب تابلوی « لعنت بر پدر و مادر کسی که اینجا را آلوده کند» نباشد و با نصب همان تابلوی «رحمت بر پدر و مادر کسی که اینجا را آلوده نکند» کار پیش برود و مجبور نشویم برای حل مشکل روغن ریزی و آلوده سازی محیط زیست، سایر کشتی ها کره ای را هم روی چال ببریم!
دیدگاهتان را بنویسید