فناوریهاینوظهور نظامتعییندستمزد را دگرگون می‌کنند
بازار کسب و کار گلستان: مسئله آب و یا به بیانی «مشکل کم آبی » در سال های اخیر یکی از چالشی ترین موضوعاتی است که به جهت درجه اهمیت و جایگاه اقتصادی آن بخش های متعددی را درگیر خود می کند ، مشکلی که برای حل آن راه حل های متعددی وجود دارد .
زمانی که کشور هلند با بحران کم آبی مواجه شد، دانشگاهیان هلند موظف شدند تمامی پایان نامه های خود را در راستای حل معضل کم آبی و خشکسالی متمرکز کنند و این مختص رشته های کشاورزی و باغی نبود. بلکه همه رشته های دانشگاهی با ارائه راهکار های فنی، فرهنگی، اجتماعی، هنری، اقتصادی، مکانیکی و … دست به دست هم دادند تا این مشکل در بازه زمانی چند ساله زمانی حل شد.
اما در کشور ما که عمدتاً دانشگاه را کارخانه تولید مدرک می دانیم خبری از ارائه راهکار برای خروج از بحران نیست و سعی می کنیم با راهکارهای سوفسطایی مشکل را حل کنیم. در حال حاضر نیز رویای انتقال آب دریای خزر به سمنان یکی از راهکارهای سوفسطایی است که روحانی وعده تحقق آن را به سمنانیان داده است. هر چند در دوره احمدی نژاد نیز این طرح به گونه ای دیگر رقم خورده بود و قرار بود سالانه ۵۰۰ میلیون متر مکعب آب خزر در قالب بزرگ‌ترین طرح استفاده از آب‌های غیرمتعارف در خاورمیانه به سمنان محقق شود!
البته به نظر مشکل از خود دریاست که پر از رویاهای رنگارنگ است تا جایی که کشورهای حاشیه این دریا نیز در سر رویاهای مختلف می پرورانند که فقط جناب ظریف از میزان و مختصات آن رویاها خبر دارد!
در خاتمه ذکر این نکته ضروری است اجرای طرح های بزرگ و چند جانبه نیاز به مطالعات گسترده و علمی دارد و برهم زدن اکو سیستم یک منطقه به منظور احیای یک منطقه دیگر چندان با مزاج طبیعت سازگار نیست و ممکن است همان بلایی که سر دریاچه ارومیه و سایر تالاب های کشور آمد، در مقیاس کوچکتر سر دریای خزر هم بیاید.
طبق اعلام سازمان ملل تنها ۳ درصد از آب موجود در کل جهان قابل شرب است و باقی‌مانده، آب‌شور و غیرقابل‌شرب است. سهم ایران از این منابع در سطح پایین‌تری قرار دارد و تنها ۰.۳ درصد است، درحالی که یک درصد از جمعیت جهان در ایران زندگی می‌کنند. با توجه به بالا بودن متوسط دما در ایران از مجموع ۴۱۳ میلیارد مترمکعب بارندگی سالانه در کشور ۶۶ درصد آن پیش از رسیدن به رودخانه‌ها تبخیر می‌شود.
بدون شک بازنگری جدی در سیاست های رشد و توزیع جغرافیایی جمعیت ، مرفه سازی کشاورزان و جوامع روستایی با اعطای امتیازات بیشتر و سرمایه گذاری در بخش کشاورزی به منظور افزایش بهره وری اقتصادی از طریق مدرنیزه کردن این بخش ، بازبینی الگوهای کشت در سراسر کشور با در نظر گرفتن امنیت غذایی ملی و بر اساس میزان دسترسی به منابع منطقه ای و تلاش در جهت افزایش بهره وری اقتصادی کارگشا تر از طرح هایی نظیر انتقال آب دریای خزر و طرح های مشابه باشد . با طبیعت کمی مهربانانه و غیر رویایی برخورد کنیم…
دیدگاهتان را بنویسید