رقابت نابرابر در سایه قاچاق؛ نفس صنعت پوشاک گلستان و خراسان شمالی به شماره افتاد

به گزارش خبرنگار بازار کسب و کار صنعت پوشاک و نساجی ایران، از تولید الیاف، ریسندگی، بافندگی و رنگرزی تا عرضه پوشاک، این روزها با مشکلات جدی مواجه است. قاچاق پوشاک به ارزش تقریبی سه میلیارد دلار باعث شده تولیدکنندگان داخلی در شرایطی سخت به رقابت با کالاهای خارجی بپردازند، آن هم در شرایطی که واردات پوشاک به کشور ممنوع است.

عرضه پوشاک با برندهای خارجی در بازارهای داخلی، علیرغم ممنوعیت واردات، نشانگر ورود غیرقانونی این کالاها به کشور است. پوشاک داخلی در حالی باید با هزینه‌های بالای تولید، مالیات و تعرفه گمرک رقابت کند که کالاهای قاچاق هیچ کدام از این هزینه‌ها را نمی‌پردازند.

سید شجاع‌الدین امامی‌رئوف، دبیر انجمن صنایع نساجی ایران، در گفت‌وگو با خبرنگار «ایرنا» گفت که تولیدکنندگان داخلی مخالف تنوع و سلایق مردم نیستند، اما ورود کالاهای غیرقانونی شرایط رقابت را نابرابر کرده و کاهش اشتغال و تعدیل نیرو را به دنبال دارد.

او افزود: ستاد مبارزه با قاچاق کالا باید با جدیت بیشتری ورود پوشاک قاچاق به کشور را کنترل کند.

رکود صنعت پوشاک موجب کاهش فروش واحدهای تولیدی و توزیعی در استان‌های گلستان و خراسان شمالی شده است. کاهش تقاضا و ورود کالاهای قاچاق باعث شده بسیاری از تولیدکنندگان کالاهای خود را در انبار نگه دارند و با افزایش هزینه‌های جاری مواجه شوند.

امامی‌رئوف توضیح داد:  اختلال در صنعت نساجی، زنجیره تولید را با مشکل روبرو کرده است؛ اگر پوشاک به مشکل بخورد، الیاف، ریسندگی، بافندگی و رنگرزی نیز متاثر می‌شوند. وی ناترازی انرژی و قطعی آب را از عوامل افزایش هزینه تولید برشمرد.

در استان‌های گلستان و خراسان شمالی که اقتصاد محلی وابسته به کشاورزی و دامپروری است، رکود صنعت پوشاک اثرات ملموسی دارد. کاهش تقاضا برای محصولات نساجی و پوشاک موجب افت خرید الیاف و مواد اولیه از کشاورزان و دامداران شده و درآمد آنان را تحت فشار قرار داده است.

از نگاه تولیدکنندگان محلی، هزینه بالای اجاره فروشگاه‌ها، کاهش نقدینگی ناشی از سیاست‌های انقباضی بانکی و نااطمینانی اقتصادی، فشار مضاعفی بر فعالیت‌های صنعتی و توزیعی وارد کرده است. واحدهای کوچک و متوسط بیشترین آسیب را دیده‌اند و مجبور به کاهش نیروی کار و تعدیل فعالیت خود شده‌اند.

مصرف‌کنندگان در این دو استان با دو چالش اصلی مواجه‌اند: افزایش قیمت پوشاک داخلی و دسترسی به کالاهای قاچاق ارزان و اغلب نامرغوب. این شرایط موجب شده بخشی از مردم، به دلیل محدودیت بودجه، به خرید پوشاک قاچاق روی بیاورند و این چرخه رکود را تشدید کنند. علاوه بر آن، کاهش فروش در بازارهای محلی باعث کاهش خدمات و تخفیف‌های فروشگاهی شده و تنوع کالا و کیفیت خدمات برای مصرف‌کنندگان کاهش یافته است.

امامی‌رئوف بر ضرورت اصلاح قانون ممنوعیت واردات پوشاک و ایجاد فضای رقابت یکسان تاکید کرد.

او گفت: اگر قرار است قاچاق پوشاک به عنوان حق مصرف‌کننده پذیرفته شود، قانون باید اصلاح شود تا رقابت در فضایی برابر شکل گیرد؛ در غیر این صورت، ورود غیرقانونی کالاها باید به طور جدی کنترل شود.

وی همچنین بر لزوم تسهیل صادرات و محدود کردن واردات کالاهای مشابه تولید داخل تاکید کرد و افزود : صنعت نساجی ایران با یک میلیون اشتغال مستقیم، پنج تا شش هزار واحد صنعتی و ۲۴۰ هزار واحد صنفی فعال، ظرفیت بالایی دارد، اما بدون حمایت و کنترل قاچاق، بخش بزرگی از این ظرفیت در معرض خطر است.

رکود در صنعت پوشاک و نساجی، قاچاق گسترده و فشارهای اقتصادی، تولیدکنندگان داخلی را با چالش‌های جدی روبرو کرده و زنجیره کشاورزی و تولید الیاف در استان‌های گلستان و خراسان شمالی را تحت تاثیر قرار داده است. حمایت از تولید داخلی، اصلاح قوانین واردات، کنترل قاچاق و برنامه‌ریزی برای تقویت صادرات، تنها راهکارهای عملی برای حفظ اشتغال و توسعه صنعت پوشاک در این مناطق محسوب می‌شوند.