به قلم نازیلا رضایی – بازار کسب و کار در شرایطی که فضای اقتصادی و اجتماعی کشور با چالشهای متعددی روبهروست،
توجه به «روحیه عمومی» نه یک تجمل، بلکه یک ضرورت است.
دشمنان از طریق شبکههای رسانهای تحت کنترل خود، به طور مستمر در تلاشند تا حس ناامیدی، بیاعتمادی و بیانگیزگی را در جامعه تقویت کنند.
در این میان، دولت محلی وظیفه دارد نه تنها با اقدام عملی، بلکه با ایجاد نمادهای ملموس از امید و همبستگی، این جنگ روانی را خنثی کند.
در گلستان، امسال شاهد تلفیق هوشمندانهای از خدمت و فرهنگ هستیم.
افتتاح پروژههای عمرانی، کشاورزی و انرژی — محصول شش ماه تلاش بیوقفه مدیران اجرایی — همراه با جشنهای محلی، آیینهای مردمی و حضور فعال شهرداریها و دستگاههای اجرایی است.
این تلفیق، پیامی روشن میدهد: دولت تنها نمیآید تا کلنگ بزند، بلکه میماند تا بخنداند، گردهم آورد و امید را زنده کند.
این رویکرد، نشان از درک عمیق مسئولان استان از نیازهای روانی-اجتماعی مردم دارد.
زیرا وقتی یک روستایی در جشن افتتاح آبرسانی شرکت میکند، فقط به بهرهبرداری از یک پروژه نمیخندد؛ به این میخندد که «ما فراموش نشدهایم».
این حس تعلق و امید، سرمایهای است که بسیار ارزشمندتر از بتن و آهن است.
اما نقش محوری در این فرآیند، به عهده رسانههاست. رسانهها تنها نباید ماشین انتقال خبر باشند؛ باید در خط مقدم امیدآفرینی قرار بگیرند.
باید هم خدمات دولت را با شفافیت و بدون تبلیغ اغراقآمیز بازتاب دهند، و هم صدای مطالبات مردم را به گوش مسئولان برسانند.
در شرایطی که اعتماد اجتماعی در آستانه آسیب است، رسانه میتواند پلی محکم بین دولت و مردم باشد.
هفته دولت ۱۴۰۴ در گلستان، اگر به یک رویه تبدیل شود — یعنی هر عمل اجرایی همراه با تعامل اجتماعی و القای امید باشد — میتواند الگویی برای سایر استانها باشد.
چون در نهایت، توسعه پایدار تنها زمانی رقم میخورد که مردم باور کنند، دولت برایشان کار میکند و آیندهشان روشن است.
مالیاتِ روی کاغذ؛ خانههای خالی هنوز در دسترس دولت نیست

























دیدگاهتان را بنویسید