اسلب؛ نقطه بازگشت کیفیت در صنعت ساختمان گلستان
به گزارش خبرنگار بازار کسب و کار؛ کار بهعنوان جوهره هویت اجتماعی انسان، در نگاه مدیران حوزه تعاون و رفاه اجتماعی صرفاً یک فعالیت اقتصادی نیست بلکه بخشی از نظام سلامت اجتماعی جامعه به شمار میرود. بر همین اساس، معاونت امور اجتماعی اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی گلستان، با اجرای طرح فراگیر توانمندسازی نیروی انسانی در محیطهای کارگری، گام تازهای در مسیر تقویت سرمایه انسانی استان برداشته است.
ابوالفضل زنگانه، معاون امور اجتماعی این اداره کل، در گفتوگو با خبرنگار بازار کسبوکار، از آغاز رسمی اجرای این طرح خبر داده و هدف آن را «ارتقای دانش، مهارت و سلامت اجتماعی نیروی کار» عنوان میکند.
به گفته زنگانه، این طرح با طراحی مجموعهای از کارگاههای آموزشی در حوزههایی چون پیشگیری از اعتیاد، مهارتهای زندگی، شناخت آسیبهای اجتماعی نوپدید، سبک زندگی سالم و تقویت مهارتهای ارتباطی در خانواده، به دنبال استقرار یک نظام جامع سلامت اجتماعی در محیطهای کار است.
در مرحله نخست این طرح، کارگاه پیشگیری اولیه از آسیب اجتماعی اعتیاد، مهارتهای مقابلهای و فردی در محیط کار در شهرک صنعتی شهرستان ترکمن برگزار شده است.
زنگانه میگوید: هدف ما این است که هیچ کارگر شاغلی در واحدهای صنعتی، تولیدی و خدماتی استان، بدون آموزش مهارتهای اجتماعی و فردی باقی نماند.
وی تأکید میکند که این دورهها تا پایان سال آینده در تمامی شهرستانهای استان و واحدهای کارگری زیر نظر اداره کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی برگزار خواهد شد.
به اعتقاد کارشناسان، این طرح نهتنها به کاهش آسیبهای اجتماعی مانند اعتیاد، فرسودگی شغلی و تعارضات خانوادگی در بین کارگران کمک میکند، بلکه با افزایش انگیزه، تمرکز و بهرهوری، سود اقتصادی واحدهای تولیدی را نیز بالا میبرد.
یکی از کارشناسان حوزه منابع انسانی در گفتگو با بازار کسبوکار میگوید: آموزش مهارتهای نرم در محیط کار، همان حلقه مفقودهای است که میتواند شکاف بین توسعه اقتصادی و سلامت اجتماعی را پر کند.
از سوی دیگر، اجرای چنین طرحهایی در استان گلستان که بخش عمدهای از اشتغال آن به صنایع کوچک و متوسط وابسته است، میتواند تأثیر قابلتوجهی در پایداری اشتغال و کاهش هزینههای اجتماعی داشته باشد.
اما در کنار نگاه مثبت، برخی از فعالان کارگری معتقدند اجرای چنین طرحهایی اگر با تداوم و پشتیبانی مالی کافی همراه نباشد، ممکن است در حد شعار باقی بماند.
آنها میگویند: توانمندسازی نیروی کار، نیازمند برنامهریزی مستمر، آموزشهای کاربردی و ارزیابی دقیق اثرگذاری است؛ موضوعی که اگر مغفول بماند، اثر واقعی طرح کاهش خواهد یافت.
زنگانه در پاسخ به این دغدغهها میگوید: برنامهریزی ما بلندمدت است و نظارت بر نتایج آموزشی از طریق ارزیابیهای مستمر انجام خواهد شد.
به گفته او، مشارکت مدیران واحدهای صنعتی و کارفرمایان در اجرای این طرح نقش کلیدی دارد، چرا که حمایت آنان میتواند موجب نهادینه شدن فرهنگ آموزش در محیطهای کار شود.
این طرح از منظر اجتماعی نیز اهمیت ویژهای دارد. زیرا آموزش مهارتهای زندگی در محیطهای کارگری میتواند زمینه گفتوگو، همدلی و کاهش تنشهای رفتاری را بین کارکنان فراهم سازد.
توانمندسازی، پلی میان رفاه اجتماعی و بهرهوری اقتصادی
به باور کارشناسان، اگر این طرح با حمایت پایدار نهادهای صنعتی و همکاری میان دستگاههای اجرایی ادامه یابد، میتواند چرخ توسعه انسانی در گلستان را روانتر کند و الگویی موفق برای سایر استانها باشد.
در همین راستا، کارشناسان اجتماعی بر این باورند که آموزشهای خانوادهمحور در محیطهای کار میتواند از بروز بسیاری از آسیبهای اجتماعی و حتی کاهش کیفیت زندگی خانوادگی پیشگیری کند.
در واقع، طرح توانمندسازی نیروی انسانی در گلستان، تلفیقی از رویکرد اقتصادی و اجتماعی است؛ رویکردی که سلامت روانی و رضایت شغلی کارگران را بهعنوان عامل مؤثر در رشد اقتصادی میبیند.
به گفته برخی از فعالان اقتصادی، این رویکرد اگر بهصورت هوشمندانه با سیاستهای بهرهوری و ارتقای سرمایه انسانی گره بخورد، میتواند الگوی ملی برای سایر استانها نیز شود.
در کنار همه این نکات، اجرای چنین برنامههایی میتواند به تقویت سرمایه اجتماعی در محیطهای کاری منجر شود؛ سرمایهای که به باور جامعهشناسان، پایه هر توسعه پایدار محسوب میشود.
از منظر بازار کار نیز، توانمندسازی نیروی انسانی میتواند به افزایش رقابتپذیری استان در جذب سرمایهگذاران و ایجاد فضای سالم اقتصادی کمک کند.
کارگران آموزشدیده و باانگیزه، کمتر در معرض بروز رفتارهای پرخطر و فرسودگی شغلی قرار میگیرند، و این یعنی کاهش هزینههای پنهان تولید برای کارفرمایان.
زنگانه با تأکید بر نقش مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی استان در حمایت از این طرح گفت: نگاه ما به توانمندسازی، نگاه سرمایهای است نه هزینهای.
این سخن او بازتاب یک نگرش جدید در سیاستگذاری بازار کار است که در آن، سرمایه انسانی مهمترین دارایی سازمانها تلقی میشود.
در نهایت، میتوان گفت اجرای طرح توانمندسازی نیروی انسانی در گلستان، نهتنها پاسخی به نیازهای امروز بازار کار بلکه سرمایهگذاری برای آیندهای سالمتر و پویاتر است.
نکته قابل تأمل بازار کسبوکار:
اجرای چنین طرحهایی در ظاهر آموزشی، اما در عمق اقتصادی، تأثیر مستقیمی بر بهرهوری، رضایت شغلی و کاهش هزینههای انسانی واحدهای تولیدی دارد.
در بازار رقابتی امروز، آموزش نیروی کار دیگر هزینه نیست، بلکه یک سرمایهگذاری راهبردی محسوب میشود.
از نگاه اقتصادی، هر ساعت آموزش مؤثر، میتواند چند برابر خود در قالب افزایش کارایی، کاهش غیبت و بهبود کیفیت تولید بازگردد.
بنابراین، توانمندسازی نیروی انسانی در گلستان را باید نه صرفاً طرحی اجتماعی، بلکه راهبردی اقتصادی برای تقویت بازار کار استان دانست.
دیدگاهتان را بنویسید