یکی از وظایفمهممسئولانشناسایی و تبیینزمینههایمشارکتمردم است
سهیلا علاالدین – بازار کسب و کار پارس:شبه جزیره میانکاله، شبه جزیره‌ای در منتهی‌الیهِ جنوبِ شرقیِ دریای مازندران، در دوازده کیلومتریِ شمالِ شهرِ بهشهر مساحت آن بیش از شصت‌وهشت هزار هکتار و ارتفاعِ آن بینِ ۱۵ تا ۲۸متر کمتر از سطحِ دریای آزاد.
میانکاله از سال ۱۳۴۸ به عنوان «منطقه حفاظت‌شده» تعیین شد و هم‌اکنون با عناوین پناهگاه حیات وحش، تالاب بین‌المللی و ذخیره‌گاه طبیعی زیست‌کره تحت حفاظت محیط زیست قرار دارد. از دلایل اهمیت میانکاله این است که در تمام سواحل جنوبی دریای خزر هیچ منطقه‌ای جز آن وجود ندارد که محیط طبیعی آن در وضعیتی نسبتاً دست نخورده باقی‌مانده باشد.
همیشه سلامتی این منطقه اهمیت بسیاری در حفظ سلامتی کل دریای خزر دارد. سلامتی نسبی میانکاله موجب شده تا تالاب‌ها و سواحل این منطقه علاوه بر پرندگان مهاجر، محل تخم‌گذاری و زیستگاه اصلی بسیاری از ماهیان دریای خزر نیز باشد، به ویژه کپور و کفال و ماهیان خاویاری. گفته میشود نزدیک به نیمی از خاویار ایران از آب‌های این منطقه صید میشود.
شبه جزیره و پناهگاه حیات وحش میانکاله مامن طیف وسیعی از پرندگان آبزی مهاجر و جوجه‌آور و حمایت شده از جمله فلامینگو، پلیکان سفید، پلیکان خاکستری، قوی کوچک، قوی گنگ، قوی فریادکش، اردک سر سفید، غاز پیشانی سفید کوچک، مرگوس بزرگ، سنقر تالابی، عقاب دریایی دم سفید و پرندگان خشکی زی همانند قرقاول خزری، دراج و زنبور خوار محسوب می‌گردد.
اما با وجود اینکه میانکاله به عنوان <منطقه حفاظت شده> تعیین شد متاسفانه متاسفانه سالهای زیادی را شاهدمرگ پرندگان در تالاب هستیم و چنین فاجعه زیست محیطی در میانکاله اتفاق می افتد.
اما مانند بسیاری از رخدادهای که در کشور ما رخ می‌دهد بدون هیچ بررسی به حال خود رها شده است. بعد از ۱۲ سال این ماجرا بار دیگر تکرار شده است اما هیچ سابقه علمی برای بررسی ماجرا وجود ندارد. پرونده پیشین تلفات پرندگان وحشی در تالاب میانکاله پس از رد شدن ابتلا بیماری آنفلوانزا و نیوکاسل از سوی کارشناسان وقت دامپزشکی استان مازندران، تنها با طرح احتمال مسمومیت و بدون پیگیری علت مسمومیت بسته شده بود.
سال گذشته هم با فاجعه تلف شدن تعداد بی شماری از پرندگان در زیست گاه ابی خلیج گرگان و پناهگاه حیات وحش میانکاله روبه رو شدیم.
درست در نخستین روزهای بهمن ۹۸ بیش از ۴۰هزار قطعه انواع پرندگان شامل چنگر،فلامینگو،باکلان،انواع غازها با فرضیه های مختلفی از سوی دامپزشکی همچون شیوع بیماری آنفولانزای فوق حاد پرندگان و نیوکاسل، مسمومست بر اثر سموم کشاورزی و فاضلاب های شهری و صنعتی و روستایی تلف شدند.که این فرضیات در همان ابتدا از جانب تعدادی از کارشناسان و فعالان محیط زیست رد و یا به زیر سوال برده شد و اما و اگرهایی برای وجود سم بوتولیسم به چشم می خورد.
با توجه به اینکه هم اکنون زیستگاههای پرندگان آبزی و کنار آبزی گلستان شاهد فرود خیل بی شماری از انواع گونه های پرندگان است و اکوسیستم خلیج گرگان و تالاب میانکاله به هم خورده است و سیل سال گذشته مواد آلی و سموم زیادی را از زمینهای کشاورزی وارد خلیج کرده و شرایط خلیج هم تا به اکنون تغییری نکرده و پالایش در آن اتفاق نیفتاده است و با کاهش سطح اب و افزایش املاح روبه رو هستیم آیا مسئولین ذیربط برای بوجود نیامدن امکان تکرار فاجعه تلفات پرندگان، فکری اندیشیده اند؟و یا تسویه خلیج و کنترل ورودی و خوجی آبها و همچنین لایروبی کانالها را به عهده خود خلیج گذاشته اند؟ و همچنان به دنبال راه حل کوتاه مدت و مناسب هستند و ممکن ها را پیگیری می کنند؟!!!!!!!!!!
دیدگاهتان را بنویسید