یکی از وظایف‌مهم‌مسئولان‌شناسایی و تبیین‌زمینه‌های‌مشارکت‌مردم است
بازار کسب و کار گلستان/ وحید حاج سعیدی: در جامعه مدرن و پیشرفته امروز که بسیاری از امورات به صورت علمی و دانشگاهی پیگیری و رصد می شوند، حوزه درمان نیز سال هاست با ارائه طرح و ها و پروسیجر های پیشرفته در حال پوست اندازی و نزدیک شدن به معیارهای آرمانی است. گسترش خودمراقبتی، پیشگیری از بروز بیماریها، تحولات گسترده در تولید انواع دارو ها ، انجام اعمال جراحی پیشرفته ، توسعه مراکز پیشرفته درمانی و … بخشی از فرآیند توسعه سلامت و درمان است که در همه کشورهای دنیا با جدیت در حال پیگیری است .توجه به نظام سلامت به عنوان یکی از ارکان اصلی جامعه، مورد توجه و احترام دولت ها است.
هر چند بنابرنگرش کلی افراد جامعه، سلامت افراد منوط به حضور و دخالت مستقیم پزشک است ولی باید بپذیریم برای کامل شدن پروسه درمان یا خود پزشک و یا فردی به‌مثل وی باید خدمات مراقبتی را برای بیمار انجام دهد که در همه دنیا پرستار شایستگی انجام آن را دارد.
در واقع فرآیند بهبود بیمار یک خط پروژه‌ای را طی می‌کند و در این پروژه بخشی از کار توسط پزشک متخصص انجام می‌شود و برای ادامه روند درمان پزشک ناگزیر است بخش دیگری از کار را به پرستار واگذار کند تا پرستار با دانش تخصصی خود آن را به انجام رساند.
بنابراین اگر نقش پرستار را بالاتر از پزشک ندانیم کمتر از آن نیست چرا که ماحصل کار پزشک و نتیجه درمان در صورت عملکرد ضعیف پرستار تحت الشعاع قرار می گیرد هر قدر پرستار به وظیفه خود بیشتر آشنا باشد و تخصص و دانش فنی داشته باشد، کار تیم تیم پزشکی آسان تر و نتیجه بخش تر خواهد بود.
هر چند در سال های اخیر برای توسعه مهارت های پرستاران و دانش افزایی آنان اقدامات گسترده ای صورت گرفته است ولی نباید از نقش نظام پرستاری و ظرفیت آن در توسعه عملکرد پرستاری و رساندن پرستاران به جایگاه حقیقی شان در جامعه غافل شد.
دردمندانه در سال های اخیر با وجود تمام موارد یاد شده و نقش حیاتی پرستار در پروسه و فرآیند درمان، نقش پرستاران تا حد یک آمپول زن ساده و در مواقعی یک ملا بنویس پائین آمده است و هر همراه بیماری که به هیچ عنوان از وظایف پرستاری و مشتقات این حرفه آگاه نیست به خود جرات توهین و حتی حمله به پرستار را می دهد!
بنابراین شاید یکی از وظایف نظام پرستاری را بتوان احقاق حقوق از دست رفته پرستار و رساندن پرستار به جایگاه اصلی و حقیقی آن ذکر کرد. کمبود پرستار در سال های اخیر که به تبع آن منجر به گذراندن شیفت های لانگ و طاقت فرسا شده است، پرستاران را از مطالعه، ادامه تحصیل، حتی مسافرت و رسیدن به امورات خانه و زندگی بازداشته است و همین امر موجب ایجاد فرسودگی های شغلی و جسمی و حتی بیماری های مختلف در این قشر سفید پوش شده است. فلذا جا دارد منتخبین نظام پرستاری با استفاده از ظرفیت این نظام و رساندن صدای ضعیف پرستاران به گوش مسئولان رده بالای نظام ، اندکی از آلام پرستاران بکاهند و با فراهم کردن بسترهای جدی و غیر شعاری در زمینه خود مراقبتی، پیشگیری، جذب پرستار، اجرای نظام تعرفه گذاری، تغییر برخی ساختارهای قدیمی، به روز کردن شرایط پرستاری و رهایی پرستار از گزارش نویسی مفرط و … در رساندن حرفه پرستاری به جایگاه حقیقی آن گام بردارند.
تلاش در جهت تعریف جایگاه و مهارت های اصلی پرستاران نیز از دیگر اهداف نظام پرستاری است. نقش اصلی پرستاران را که همانا مراقبت از سلامت و پیشگیری محسوب می شود، نباید دست کم گرفت . در واقع اگر یک نفر یا یک خانواده سالم قبل از اینکه به بیماری یا یک مشکل مبتلا شود، اگر تحت نظر و مراقبت یک پرستار یا یک تیم پرستاری قرار بگیرد . از بسیاری جهات می تواند سلامت خود را بیمه کند . شاید اگر در برنامه های سالانه در کنار پزشک خانواده به برنامه پرستار خانواده نیز توجه کنیم ، برخی از مشکلات حوزه درمان کم یا دستکم کمرنگ شود.
در اصول سلامت پیشگیری عمدتاً در سه سطح انجام می شود: پیشگیری نوع اول که قبل از آنکه بیماری یا ناتوانی ایجاد شود از آن جلوگیری بعمل می آید . مانند واکسیناسیون در مقابل بیماریهای اولیه و یا ورزش و فعالیت و تنظیم رژیم های غذایی و فعالیتی و کنترل وزن که می تواند از بسیاری از بیماری ها ی غیر واگیر جلوگیری کند و پیشگیری نوع دوم که زمانی است که بیماری ایجاد شده است و باید از ایجاد عارضه و ناتوانی ناشی از بیماری پیشگیری کرد و نوع سوم این که پس از ابتلا به بیماری و حادثه از ناتوانی و ازکار افتادگی جلو گیری کنیم که نقش پرستار در هر سه این انواع پیش گیری ها کلیدی و بسیار موثر است و شاید پر رنگ ترین وظیفه نظام پرستاری تلاش و گام برداشتن در پیشگیری از بیماری و توسعه خودمراقبتی در جامعه به کمک ظرفیت پرستاری باشد.
دیدگاهتان را بنویسید